پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي

ارائه‌ی پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي شامل 77 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

---

بخشی از متن پاورپوینت مباني و سبک استنباط آيه الله بروجردي :

245

حوزه : ما در راستای ثبت تاریخ حوزه ه، معرفی بزرگان و نمودن زندگی آنان ، برای الگوگیری طلاب ،
تصمیم گرفتیم : یاد واره ای درابعاد زندگی حضرت آیت الله العظمی
بروجردی ، درسی امین سالگرد و رحلت ایشان ، تهیه کنیم ازاین روی ،از
حضرت عالی می خواهیم که دراین رابطه ما را باری کنید.

استاد: ضمن تشکراز شما آقایان که در صدد ثبت و ضبط تاریخ بزرگان
هستید.این عمل شم، فواید زیادی دارد:اولا:از دیدگاه قرآن ، تاریخ
سازنده است لذا قرآن ، با نقل سرگذشت طواغیت و بدان و بیان حالات
پیامبران و خوبان تاریخ ،انسانها و جوامع را می سازد.انسانها را با
موانع و عوامل رشد، آشنا می کند. در بینش قرآن ، تاریخ از چنان اهمیتی
برخوداراست که خدا به آن قسم می خورد:

والعصران الانسان لفی خسر

عصر به معنای تاریخ و زمانه است . بنابر یک احتمال ، معنای آیه این است :

قسم به تاریخ و زمانه ، که پراست از حوادث و سرگذشت انسانهای خوب
و بد،انسانها هرز می روند و در زیانکاری اند مگر آنان که ایمان
آوردند و عمل صالح انجام دهند.

بنابراین ، کار شما قابل تشکر و بسیار خوب است .

حوزه : لطفاابتدای آشنایی خود با آیه الله بروجردی و چگونگی آن را بیان کنید.

استاد: در مباحثه ای که با شهید آیه الله مطهری داشتمی ، به حواشی عروه
مراجعه می کردیم . حواشی عروه حضرت آیه الله بروجردی ، که ظاهرا علی
مانقل ،اولین حاشیه بر عروه بوده است ، (آیه الله بروجردی ، پیش از
آقای نائینی ، آقا ضیا و آقا سیدابوالحسن اصفهانی ، بر عروه حاشیه
زده اند) ما را چنان به خود جذب کرد که در تقلید، جانب احتیاط را
گرفتیم . بااین که مقلد مرحوم آیه الله سیدابوالحسن اصفهانی بودیم ،
ولی در عمل ، بین فتوای آیه الله آقا سیدابوالحسن ، آیه الله حاج آقا
حسین بروجردی و آیه الله حاج آقا حسین قمی ، رحمه الله علیهم ، جمع
می کردیم . همین مساله باعث شد که تابستان آن سال ، شهید مطهری ، به
بروجرد رفتند و تابستان بعد، من به بروجرد رفتم واز درسشان ، بهره
بردم . آرزوی مااین بود که آیه الله بروجردی ، قم بیایند. حوزه علمیه
قم ، آن زمان ، زیر نظر آیات و مراجع ثلاث : آیه الله صدر، آیه الله حجت و
آیه الله خوانساری ، رحمه الله علیهم ، بود.

این سه گانگی ،اندکی عامل آشفتگی در حوزه علمیه قم شده بود. طلاب
جوان و فاضل و بزرگان و مدرسان دلسوز و روشن بین حوزه ،ازاین وضعیت
رنج برده ، به دنبال راه چاره ای بودند. در همین راستا من و شهید
آیه الله مطهری ، روزی پس از پایان درس اخلاق امام خمینی ، قدس سره ، به
ایشان عرض کردیم : چه خوب است آیه الله بروجردی ، به قم بیایند.

مقداری از شخصیت
علمی ،اخلاقی و خصایصی را که دیده بودیم برای حضرت امام بیان کردیم .
امام خمینی ، رحمه الله علیه ، در پاسخ فرمودند:اگر سه آقا چهارتا شد،
چه کنیم ؟

تااین که برای آیه الله بروجردی کسالتی پیدا شد و برای معالجعه به
تهران آمدند. بزرگان و مدرسین قم ، درصدد دعوت ازایشان بر آمدند.
برخی از آقایان ، مثل : مرحوم حاج میرزا مهدی بروجردی ، به عیادت ایشان
رفتند.از آیه الله بروجردی برای آمدن به قم ، دعوت به عمل آوردند.
بقیه بزرگان نیز،از آیه الله بروجردی دعوت کردند.

ایشان در بیست و چهارم محرم ، همان سالی که من تابستانش در بروجرد
بودم ، به قم آمدند.

استقبال با شکوهی به عمل آمد. برخی تا تهران ، به استقبالشان رفتند
و عده ای تا ده فرسخی قم ، به پیشواز آن مرحوم شتافتند.

من ، که در آن روزگار، طلبه جوانی بودم ، با ماشینی که مرحوم حاج آقا
مرتضی حائری ، قدس سره ، گرفته بود، به استقبال آیه الله بروجردی
رفتیم . در علی آبادایشان را ملاقات کردیم .

یادم نمی رود: چون چشم آیه الله بروجردی به من افتاد فرمودند: مثل
این که شما تابستان بروجرد بوده اید.

عرض کردم : بله .

ایشان وارد قم شدند و در منزل آقازاده ساکن شدند. در همان منزل ،
به تدریس اصول ،ازاول و فقه از کتاب اجاره پرداختند.

حوزه :اگر خاطره ای ازابتدای تدریس ایشان به یاد دارید بیان کنید.

استاد: مرحوم آیه الله بروجردی از روزهای اول ، به دو چیزاصرار داشتند:

1.اصرار داشتند شیوه تدریس مرحوم آخوند خراسانی صاحب کفایه ، را
پیاده کنند. شیوه تدریس محقق خراسانی این بود که : برخی از شاگردان
زبده ، درسها را تقریر می کرده اند و حوزه های کوچکتری تشکیل می داده اند
تا درس برای بقیه شاگردان ، که ضعیف ترند، با طرح اشکال و پاسخ آن ،
پخته شود ولی این شیوه در قم عملی نشد. ؟

2. بسیار پافشاری می کردند که شاگردان ، درس را بنویسند. گاه فواید
آن را بر می شمردند می گفتند ، سعی کنید درسها را بنویسید و نظریه و
اشکالهای خود را در حاشیه آن بیاورید.

در جوانی ، فکرانسان بازتر و موشکافتراست .
انسان در جوانی ،افکار به ذهنش می آید که در سن پیری از آن بهره
می برد .

در فایده نوشتن درس می گفتند : در اصفهان که بودم ، در بیست و پنج
سالگی ،اساتید، تقلید را بر من حرام می دانستند. من برای آزمایش قدرت
اجتهاد خود، خارج قوانین و خارج ریاض شروع کردم ، نظرات خود را در
حاشیه یادداشت می کردم .اکنون ، با گذشت زمان ، آن نوشته ها مورد
استفاده ام می باشد .

با پافشاری ایشان ، نوشتن درس ، که تا آن زمان در حوزه ، نه تنها
مرسوم نبود که برخی از آن را عامل بی سوادی می دانستند، در حوزه مرسوم
شد.از برکت همین روش ، من[ نهایه الاصول] و[ البدرالزاهر] را نوشتم .

حوزه : لطفا در زمینه خصوصیات و روش تدریس حضرت آیه الله بروجردی توضیح بدهید.

استاد: درس آیه الله العظمی آقای بروجردی ، چند خصیصه برازنده داشت :

1. آیه الله بروجردی ، بسیار خوش بیان بود، مطالب را با زبانی ساده
می گفت ، با عبارات مغلق و قلنبه گویی مخالف بود. چنانچه کسی با عبارات
پیچیده و در قالب اصطلاحات اشکال می کرد، می فرمودند :[می خواهید مرا
گیج کنید].

من یک مرتبه اشکال کردم و گفتم :

این مطلب ، با نتیجه التقیید درست می شود.

ایشان فرمود :[نتیجه التقید چیست ؟ می خواهید مرا گیج کنید].

2. در هر بخشی از حشو و زواید، پرهیز می کرد. روی محوراساسی و
نکته اصلی درس ، که نقش موثری در فهم مطلب داشت ، تکیه می کردند و آن
را دقیقا توضیح می دادند.

مطلب اصلی رااز زوایای گوناگون و با بیانها و
تمثیلهای مختلف شرح می دادند. گاهی ازاوقات ، بعضی شاگردان می نوشتند:
مطلب را زیاد تکرار می کنید.ایشان فرمودند:

[چنین نیست . مرحوم آخوند چه بسا روز شنبه یک مطلبی را عنوان
می کردند تا روز چهارشنبه همین مطلب را توضیح می دادند. برخی ازافراد
نادان ، گمان می کردند:این تکراراست ، در حالی که ایشان مطلب رااز
زوایای مختلف و با بیان مختلف ، تشریح می کردند و در هر بیانی ، نکته ای
جدید بود].

آیه الله بروجردی ، به حواشی و نظریات نمی پرداختند و گاهی اوقات ، به
برخی ازاقوال ،اشاره ای گذرا می نمودند.

خلاصه : نزدیکترین راه و خط مستقیم را برای فهم مطلب انتخاب می کردند.

درس را به گونه ای تبیین می کردند که مطلب در ذهن جای می گرفت . جلسه
درس ایشان در حقیقت ، هم درس بود هم مطالعه و هم مباحثه .

3.از جمله روشهای ایشان در تربیت شاگردان این بود که : برای تشویق
آقایانی که درس ایشان را خوب تقریر می کردند، نوشته هایشان را
می گرفتند و مطالعه می کردند، کسی که نوشته اش خوب بود، بالای منبراز
او تعریف می کردند و هم مقداری پول ، به عنوان جایزه ، به او می دادند.

خلاصه : در زمینه تدریس و علوم حوزوی ، به حوزه علمیه قم ، عمق و غنی
بخشیدند و طلاب را با منابع فراموش شده فقه شیعه آشنا کردند.

حوزه : خصوصیات سبک استنباط حضرت آیه الله بروجردی چه بود؟ لطفا توضیح دهید.

استاد: می توان خصوصیات شیوه استنباطایشان را در چند چیز دانست :

1. آشنایی با فقه اهل سنت واحادیث آنان را لازم می دانستند. در
درس ، نظریات علمای اهل سنت را نیز نقل و نقد می نمودند. ولی ، معتقد
بودند: فقه ما واحادیث فقهی م، تقریبا مثل حاشیه ای است بر فقه و
فتاوای اهل سنت زیرا فقه آنان ، فقه حاکم بر جامعه و در محیط صدر
اسلام ، رایج بود. نظریات فقهی آنان ، در ذهن شاگردان امام شیعه ، مطرح
بود. معمول، سوالهای اصحاب ائمه ( ع )از چنین زمینه پیدا شده بود.
علاوه براین ، خودامامان ، مواردی را که خلاف می دانستند، به شدت طرح
و رد می کردند، مثل : عول و تعصیب درارث و نماز تراویح ، که آنان
قائل بودند با جماعت برگزار شود.امامان ما( ع ) روایات زیادی در رد
این دو مطلب دارند. چه بسا بدون ملاحظه ، فقه واحادیث اهل سنت ، نکات
و زوایایی از روایات اهل بیت ( ع ) بر ما مخفی بماند و روایات متعارضه
به خوبی حل نشود.

خلاصه : فقه واحادیث اهل سنت ر، قرینه منفصل برای فهم نظریات فقهی شیعه
می دانستند.

2. عنایت زیادی به نقل اقوال قدما داشتند. آنها را دقیقا مطالعه
و بررسی می کردند. پیش از ورودایشان به حوزه علمیه قم ، مفتاح
الکرامه والجوامع الفقهیه ، در حوزه ، مراجعه کننده ای نداشت و کسی
این دو کتاب وامثال آنها را نمی خرید و مطالعه نمی کرد، ولی بعداز
آمدن ایشان وارجاع به کتابهای قدم،این کتابها کمیاب شد.

3. مسائل مطرح شده در فقه را دو گونه می دانستند و برای هر کدام ،
جایگاه و نقش خاصی ، قائل بودند:

الف . مسائل القاء شده از نزد معصومین ، علیهم السلام ، که آنها را
اصول متلقات از معصومین می نامیدند و می فرمودند :[در حقیقت ،این
اصول ، به صورت بغچه پیچیده ، دست به دست بین اصحاب ائمه ، چرخیده تا
به دست ما رسیده است].

ب . مسائل تفریعی ، که باالهام از کلیات مطرح شده از جانب معصومین ( ع )، به
وسیله فقهاءاجتهاد شده است .

بنای قدمای از فقهاء،
آوردن و بیان همان اصول متلقات ، در کتابهایشان بود، مثل : مقنع و
هدایه صدوق ، مقنعه مفید، مراسم سلار، مهذب ابن براج و کافی
ابی الصلاح . برای همین است که الفاظاین کتابها به هم نزدیک است . شیخ
طوسی ، قدس سره ، در مقدمه مبسوط دراین زمینه می نویسند:

[فقیهان شیعه ، کارشان نوشتن اصول متلقات و نقل آنها بود، به
گونه ای که گویا متاخرین از متقدمین تقلید می کردند. من هم کتاب
نهایه را سابقا براین منوال نوشتم ، ولی چون دیگران بر شیعه خرده
می گیرند و آنان را ناتوان ازاجتهاد، می دانند، بنا دارم کتاب مبسوط
را به شیوه اجتهادی به نگارش در آورم و قدرت شیعه را دراستخراج
فروعات مسائل از شکم اصول نمایان کنم] .

این روال ، تا زمان محقق حلی ،
قدس سره ،ادامه داشت . محقق نیز، در کتاب شرایع ،اصول متلقات از
معصومین ( ع ) را نخست دراول بحث می آورد، سپس در دنباله آنها مسائل
تفریعی را زیر عنوان مسائل و فروع ، طرح می کند. در زمان شهیدین ،
بویژه شهید ثانی ،این دو نوع مسائل با هم مخلوط شد.این دو نوع
مسائل در کتابهای قدمااز هم جدا بود و مسائل تفریعی استنباطی ، با
اصول متلقات مخلوط نمی شد.

آیه الله بروجردی ، برای هر کدام ازاین دو دسته مسائل فقهی ، دو نوع
جایگاه قائل بودند. دراصول متلقات از معصومین ، شهرت را حجت
می دانستند، ولی در مسائل فرعی استنباطی ، مثل آنچه در مبسوط آمده
است ،اجماع را هم بی فایده می شمردند زیرا قائل بودند:این نوع از
مسائل ، مدرکات فقهاست و نقلی نمی باشد. حکم آنها حکم مسائل عقلی است
که اجماع بر آنها بی ارزش است .

برهمین مبنی ، در مبحث
اجاره وقتی به اجاره ، معاطاتی رسیدند. بیع معاطاتی را مطرح کردند.

در بیع معاطات ، شیخ انصاری ادله فراوانی را بر لزوم بیع معاطات
مطرح می کند ولی در مقابل اجماع درمانده بود زیرا غیراز مفید، که
قائل به لزوم معاطات است ، علمای دیگر پیش ازافاده اباحه یا جواز
بیع معاطاتی قائل نشده اندایشان فرمودند:

[ این اجماع ضرری ندارد زیرا بیع معاطات ازاصول متلقات نیست و در
کتب قدم، که برای نقل اصول متلقات وضع شده ، ذکر نشده است].

بیع معاطات ،ابتد، در فقه عامه ( ابوحنیفه ) مطرح شده است . در فقه
شیعه ، برای اولین بار، شیخ طوس

شماره پشتیبانی برای ارسال اس ام اس : 09054791747