پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند

ارائه‌ی پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند شامل 53 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

---

بخشی از متن پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند :

---

مواعظ الحسین علیه السلام در آثار آیت الله العظمی مکارم شیرازی

به کوشش حجت الاسلام احمد حیدری

---

پاورپوینت خداترسان فرداي قيامت در امانند

ابن شهر آشوب مازندرانى در كتاب «مناقب» درباره زهد و تقواى امام حسین علیه السّلام مى ‏نویسد: «به آن حضرت گفته شد: چقدر خوف تو از پروردگارت بزرگ است! فرمود: فرداى قیامت كسى در امان نیست، مگر آن كسى كه در دنیا از خدا خوف داشته باشد؛ قِیلَ لَهُ: مَا أَعْظَمَ‏ خَوْفَكَ‏ مِنْ‏ رَبِّكَ!‏ فَقَالَ لَا یَأْمَنُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ، إِلَّا مَنْ خَافَ اللَّهَ فِی الدُّنْیَا».[1]

خوف‏ از خدا در قرآن

ترس از خداوند سپرى است در برابر انواع گناهان و عامل نیرومند بازدارنده ‏اى است در مقابل ظلم و فساد و عصیان. به همین دلیل از كلیدهاى بهشت شمرده شده است؛ چنانكه خداوند در آیه 46 الرحمن مى ‏فرماید: «براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشتى است؛ وَ لِمَنْ خَافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ».

امام صادق علیه السلام در توضیح آیه فوق چنین می فرماید: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع‏) فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ “وَ لِمَنْ خَافَ مَقامَ رَبِّهِ‏ جَنَّتانِ”‏ قَالَ: مَنْ‏ عَلِمَ‏ أَنَ‏ اللَّهَ‏ یَرَاهُ‏ وَ یَسْمَعُ‏ مَا یَقُولُ وَ یَعْلَمُ مَا یَعْمَلُهُ مِنْ خَیْرٍ أَوْ شَرٍّ فَیَحْجُزُهُ ذَلِكَ عَنِ الْقَبِیحِ مِنَ الْأَعْمَال‏ فَذَلِكَ الَّذِی‏ “خَافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى”[2]؛ كسى كه بداند خدا او را مى ‏بیند و آنچه را می گوید می شنود و هر كار نیك و بدى كه می كند می داند، و همین دانستن او را از كارهاى زشت باز دارد، او كسى است كه “از مقام پروردگارش ترسیده و نفس خویش را از هوا پرستی باز داشته است”».[3]

درباره «جَنَّتانِ؛ دو بهشت» تفسیرهاى مختلفى ذكر شده، ولی تفسیری که مناسب ‏تر به نظر مى‏ رسد این است: منظور از دو بهشت، بهشت «مادى» و «معنوى» است؛ همان چیزى كه در سوره آل‏ عمران آیه 15 از آن تعبیر به «جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ … وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ» شده است. اولى باغ‏ هایى است كه از زیر درختانش نهرها جارى است و دوّمى خشنودى معبود محبوب حقیقى یعنى خداوند است.[4]

درباره خوف الهی تعبیرات مختلف دیگری نیز در قرآن مجید دیده مى ‏شود:

1. «یَخَافُونَ الْعَذَابَ الْالِیمَ‏؛[5] [بندگان خدا] از عذاب دردناك آخرت مى ‏ترسند».

2. «یَخَافُونَ یَوْماً كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیراً؛[6] [اولیاء اللّه] از روزى مى ‏ترسند كه عذابش گسترده و فراگیر است و همه را در بر مى‏ گیرد».

3. «وَ أَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى‏ * فَإِنَّ الْجَنَّهَ هِىَ الْمَأْوَى؛[7] امّا كسى كه از مقام پروردگارش بترسد، و با هواى نفس مبارزه كند * بهشت جایگاه اوست».

4. «یَخَافُونَ رَبَّهُمْ‏؛[8] از پروردگارشان مى ‏ترسند».

خلاصه این كه، اولیاء اللّه و بندگان خاصّ خداوند از روز قیامت، آتش جهنّم، مقام پروردگار، و خود خداوند مى ‏ترسند.[9]

آثار و بركات خوف از خدا

براى خوف ثمراتى در آیات و روایات ذكر شده كه به تعدادى از آنها اشاره مى‏ كنیم:

1. انسان خائف عذاب هائى را كه خداوند بر ستمگران و اقوام پیشین نازل كرده، نشانه و آیتى مى ‏داند، براى حساب آخرت و اینكه سر و كارش با كیست. ولى انسان كه از درك عظمت الهى عاجز است، با دیدن عاقبت فرعونیان و نمرودیان هنوز به‏ حساب خود رسیدگى نمى‏ كند و بسیار ساده از كنار این حوادث مى ‏گذرد: «إِنَّ فِی ذلِكَ لَآیَهً لِمَنْ خَافَ عَذَابَ الْآخِرَهِ؛[10]در این (خبرهای گذشتگان) نشانه ‏اى است براى كسى كه از عذاب آخرت مى‏ ترسد».

2. خوف الهى، خائف را به بهشت رهنمون مى‏ سازد: «وَ أَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى‏ * فَإِنَّ الْجَنَّهَ هِىَ الْمَأْوَى‏‏؛[11] امّا كسى كه از مقام پروردگارش بترسد، و با هواى نفس مبارزه كند * بهشت جایگاه اوست».

در آیه‏ اى دیگر مى ‏فرماید: جزاى چنین شخصى دو بهشت است كه داراى انواع نعمت ها و درختان پرطراوت است، در آنها دو چشمه دائماً در جریان است، و از هر میوه‏ اى دو نوع در آنها موجود است: «وَ لِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ * ذَوَاتَا أَفْنَان * فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ * فِیهِمَا مِنْ كُلِّ فَاكِهَه زَوْجَانِ؛ و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشت است * آن دو باغ بهشتى داراى انواع نعمت ها و درختان پر طراوت است * در آنها دو چشمه، دائما در جریان است * در آن دو از هر میوه ‏اى دو نوع وجود دارد»‏.[12]

3. خوف نفس را در زندان خود محبوس مى ‏كند تا مرتكب معاصى نشود؛ خوف رادع و مانع از معاصى است: «الْخَوْفُ‏ سِجْنُ‏ النَّفْسِ‏ عَنِ الذُّنُوبِ وَ رَادِعُهَا عَنِ الْمَعَاصِی‏».[13]

4. خائف لحظه ‏اى نشست ندارد و دائماً در حركت است تا به منزل رسد. در حدیث جالبى از رسول اكرم صلى الله علیه وآله چنین آمده: «مَنْ‏ خَافَ‏ أَدْلَجَ‏، وَ مَنْ أَدْلَجَ بَلَغَ الْمَنْزِلَ، أَلَا إِنَّ سِلْعَهَ اللَّهِ غَالِیَهٌ، أَلَا إِنَّ سِلْعَهَ اللَّهِ الْجَنَّهُ؛[14] كسى كه خائف شد [و ترسید دیر به منزل برسد، و آنچه مى ‏خواهد از دست برود] شب هم حركت مى‏ كند، و كسى كه شب حركت كرد [و فرصت را از دست نداد] به منزل خواهد رسید. آگاه باشید كه متاع خدا بسیار گرانبها است، آگاه باشید و متوجه باشید كه متاع خدا بهشت است».

چه تعابیر زیبائى پیامبر صلى الله علیه وآله فرموده‏ اند! انسانى كه ترس دارد دیر برسد یا در راه بخوابد و دلهره دارد، خواب به چشمش نمى ‏آید و لذا خطرات حركت در شب را پذیرفته و حركت مى ‏كند و مسلماً به منزل خواهد رسید كه بهشت ابدى است.[15]

5. در روایتى از امام صادق علیه السلام آمده است: «مَنْ‏ خَافَ‏ اللَّهَ،‏ أَخَافَ‏ اللَّهُ‏ مِنْهُ‏ كُلَ‏ شَیْ‏ءٍ، وَ مَنْ لَمْ یَخَفِ اللَّهَ، أَخَافَهُ اللَّهُ مِنْ كُلِّ شَیْ‏ءٍ؛[16] هر كه از خدا بترسد، خدا همه چیز را از او بترساند، و هر كه از خدا نترسد، خدا او را از همه چیز بترساند».

مصداق بارز این روایت مسلمانان صدر اسلام در جنگ نابرابر «بدر» هستند. پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله براى این جنگ سرنوشت ساز، 313 نفر از مسلمانان را انتخاب و به اتّفاق آنان به سوى سرزمین بدر حركت كرد.

لشكر مسلمانان از هیچ‏ جهت – از نظر محاسبات نظامى – با سپاه دشمن قابل مقایسه نبود. لشكر مشركان 950 نفر (بیش از سه برابر مسلمانان) بودند. آنها یك صد رأس اسب، و هفت صد نفر شتر در اختیار داشتند. علاوه بر آن، مجهّز به بهترین سلاح هاى آن زمان بودند، امّا مسلمانان هم از نظر نفرات، و هم از جهت نوع سلاح و تعداد آن، و هم از نظر سواره نظام و دیگر مسائل نظامى، به مراتب ضعیف تر از كفّار بودند.

فرمانده سپاه دشمن باور نكرد كه تمام لشكر اسلام همان 313 نفر هستند، بلكه خیال مى ‏كرد كه قسمتى عمده سربازان اسلام كمى عقب تر در پشت تپه ‏ها و لابه لاى درّه‏ ها مخفى شده ‏اند، تا در فرصت مناسب به كمك جلوداران سپاه اسلام بیایند. بر اساس این فكر، شخصى را فرستاد تا اطراف را به دقّت جستجو كند و تعداد دقیق لشكریان اسلام را گزارش دهد.

مأمور ویژه به مأموریت شتافت و پس از مدّتى بازگشت و خطاب به فرمانده‏اش گفت: حتّى یك نفر مسلمان در اطراف كمین نكرده بود و لشكر مسلمانان جز آنچه در میدان جنگ مى‏ بینید، نیستند. ولى چهره‏ هایى كه من دیدم بسیار خطرناك و مصمّم هستند. صلاح نیست با آنها وارد جنگ و نبرد شویم؛ زیرا تصوّر نمى‏ كنم احدى از آنان از ما بترسد و پشت به جنگ كند.

ابوجهل كه از سران مغرور و متكبّر سپاه كفر بود، گفت: شماها آدم هاى ترسو و ناتوانى هستید. آیا آنها با این جمعیّت كم و سلاح هاى اندك، توان مبارزه با ما را دارند؟

مشركان به نصیحت ناصح مشفق گوش نداده و به توصیه ابوجهل نادان وارد نبرد شده، و متحمّل شكست سنگینى شدند، كه حاصل آن هفتاد كشته و هفتاد اسیر بود؛ شكستى كه تا آخر عمر آن را فراموش نكردند.

نتیجه این كه، انسانى كه از خداوند مى ‏ترسد، از هیچ كس نمى ‏ترسد، و همواره پیروز است.[17]

نشانه های خائف‏

هر یك از ثمرات فوق كه در اعمال و رفتار و حالات خائف ظاهر شود، خود علامتى براى شناسائى او است، علاوه بر اینكه در روایت علامات دیگرى براى او ذكر شده است:

1. خائف ظلم نمى ‏كند؛ مولى على علیه السلام فرمودند: «مَنْ‏ خَافَ‏ رَبَّهُ‏ كَفَّ ظُلْمَه‏؛[18] هرکس از خدایش بترسد، ظلم نمی کند».

2. خائف در قلبش حبّ مقام و ج

شماره پشتیبانی برای ارسال اس ام اس : 09054791747