پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس»

ارائه‌ی پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس» – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس» شامل 46 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس»:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس» به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس» به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس» با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس» با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس» با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس» را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

---

بخشی از متن پاورپوینت زيبائي هاي «طاووس» :

امام علی(ع) در خطبه 165 «نهج البلاغه»، به وصف بال و پرهای رنگین و شگفت انگیز «طاووس» می پردازد و با تشبیهات بسیار زیبایی آن را شرح می دهد؛ ایشان در این میان به نكته لطیفى اشاره كرده اند مبنی بر اینكه خداوند در كنار آن همه زیبایى هاى طاووس، پاهای او را به عنوان نقطه ضعفش قرار داده است، در حقیقت این نمونه اى است از جهان آفرینش كه خداوند حكیم براى جلوگیرى از غرور و طغیان ناشى از قدرت و جمال، در كنار آن ضعف ها و كاستى هایى قرار داده تا آن غرورِ غفلت زا مهار شود و تعادل برقرار گردد.

امام علی(ع) در بخشی از خطبه 165 «نهج البلاغه» به توصیف بال و پرهاى رنگین و شگفت انگیز «طاووس» مى پردازد و با فصاحت و بلاغت و تشبیهات بسیار زیبایى آن را شرح مى دهد؛ مى فرماید: ([هرگاه به بال و پر طاووس بنگرى] گمان مى كنى كه نى هاى وسط پرهاى او همچون شانه هایى است كه از نقره ساخته شده و آنچه بر آن از حلقه ها و هاله هاى عجیب خورشید مانند روئیده، طلاى خالص و قطعات زبرجد است!)؛ «تَخَالُ قَصَبَهُ!(1) مَدَارِیَ(2) مِنْ فِضَّهٍ، وَ مَا أُنْبِتَ عَلَیْهَا مِنْ عَجِیبِ دَارَاتِهِ(3)،‏ وَ شُمُوسِهِ خَالِصَ الْعِقْیَانِ(4)،‏ وَ فِلَذَ(5) الزَّبَرْجَدِ(6)».
آنها كه پر طاووس را دیده اند مى دانند رنگ آمیزى آن فوق العاده زیباست و انواع رنگها به صورت شفاف در آن دیده مى شود! ولى از میان رنگ هایش دو رنگ بیشتر جلب توجّه مى كند: رنگ زرد [كه همچون طلاى خالص مى درخشد] و رنگ سبز كه همانند قطعات زبرجد است. (همان سنگِ گرانقیمتِ سبز رنگى كه در زینت آلات و تاج پادشاهان به كار مى رفته است) و تكیه كردن امام(علیه السلام) روى این دو رنگ مخصوص كه بر سایر رنگ هاى بال طاووس غلبه دارد و زیبایى فوق العاده اى به آن مى بخشد به دلیل همین معناست و جالب اینكه تمام ریشه هاى زیباى پر او بر «نى» سفید رنگى روییده كه امام(ع) آن را به نقره تشبیه فرموده است.
سپس در توضیح بیشتر و بیان رساتر و گویاتر، بال هاى طاووس را گاه به گل هاى رنگارنگ و متنوع بهارى و گاه به لباسِ گرانقیمتِ پر زرق و برق و زمانى به تاج هایى كه آن را با انواع نگین ها مى آراستند، تشبیه فرموده است؛ مى فرماید: (هر گاه بخواهى آن را به آنچه زمین مى رویاند تشبیه كنى، مى گویى دسته گلى است كه از شكوفه هاى گل هاى بهارى چیده شده [و با نظم خاصى در كنار هم قرار گرفته است، آرى، اگر شخصِ با ذوقى، گل هاى زیباى بهارى و شكوفه ها را به صورت زیبایى در كنار هم بچیند، شبیه بال و پر طاووس مى شود])؛ «فَإِنْ شَبَّهْتَهُ بِمَا أَنْبَتَتِ الْأَرْضُ قُلْتَ: جَنىً(7) جُنِیَ مِنْ زَهْرَهِ كُلِّ رَبِیعٍ».
سپس امام(علیه السلام) به سراغ تشبیه دیگرى مى رود و در تعبیر زیبایى مى فرماید: (هرگاه بخواهى آن را به لباسها [و پرده هاى رنگارنگ] تشبیه كنى، همچون پارچه هاى زیباى پر نقش و نگار یا پرده هاى رنگارنگ یمنى است)؛ «وَ إِنْ ضَاهَیْتَهُ(8) بِالْمَلَابِسِ فَهُوَ كَمَوْشِیِّ(9) الْحُلَلِ، أَوْ كَمُونِقِ(10) عَصْبِ الْیَمَنِ‏».
و سرانجام، در تشبیه سوّم مى فرماید: (و اگر آن را با زیورها مقایسه كنى، همچون نگین هاى رنگارنگى است كه در نوارى از نقره كه با جواهرات، زینت یافته در تاجى قرار گرفته است)؛ «وَ إِنْ شَاكَلْتَهُ بِالْحُلِیِّ فَهُوَ كَفُصُوصٍ(11) ذَاتِ أَلْوَانٍ، قَدْ نُطِّقَتْ بِاللُّجَیْنِ(12) الْمُكَلَّلِ(13)».
شاهان سابق تاج هاى پر نقش و نگار و مملوّ از جواهر داشتند، جواهرات را روى نوارى نصب مى كردند یا به وسیله نخها و سیم هاى باریكى به آنها نظام مى بخشیدند و تاجِ خود را با آن زینت مى دادند. نى هایى كه در وسط بال هاى طاووس قرار دارد (همان گونه كه در عبارت گذشته امام(علیه السلام) ذكر شد) كاملا سفید و همچون نقره است و پرهایى كه دو طرف آن روییده است؛ گویى جواهراتى است كه بر آن نصب شده است. در حقیقت، نقش و نگارهاى زیبا و رنگارنگ، به طور معمول در یكى از این سه چیز است: دسته گلها و لباس هاى رنگین و زینت آلات. امام(علیه السلام) براى مجسّم ساختنِ زیبایى پرهاى طاووس از هر سه تشبیه در نهایت توانایى بر فصاحت و بلاغت استفاده فرموده است.
امام(علیه السلام) در ادامه این سخن به تشریح حال طاووس به هنگام راه رفتن و به خود نگریستن پرداخته و مى فرماید: (آن همچون كسى كه به خود مى بالد با عشوه و ناز گام بر مى دارد؛ گاه سر را بر مى گرداند و به دم [زیبا] و دو بالش مى نگرد؛ ناگهان از زیبایى فوق العاده اى كه پر و بالش به او بخشیده و رنگ هایى كه همچون لؤلؤ و جواهر به هم درآمیخته قهقهه سر مى دهد؛ اما همین كه [خم مى شود و به] پاهاى خود نظر مى افكند آن چنان [ناراحت مى شود كه] با گریه فریاد مى كشد فریادى كه استغاثه جانكاهش از آن آشكار است و گواه صادق دردى است كه در درون دارد! چه اینكه پاهایش همچون پاهاى خروس خلاسى(14) باریك [و تیره رنگ] است و در گوشه اى از ساق پایش ناخنى مخفى روییده شده)؛ «یَمْشِی مَشْیَ الْمَرِحِ(15) الْمُخْتَالِ(16)‏، وَ یَتَصَفَّحُ ذَنَبَهُ وَ جَنَاحَیْهِ، فَیُقَهْقِهُ ضَاحِكاً لِجَمَالِ سِرْبَالِهِ(17)،‏ وَ أَصَابِیغِ(18) وِشَاحِهِ(19)‏؛ فَإِذَا رَمَى بِبَصَرِهِ إِلَى قَوَائِمِهِ زَقَا(20) مُعْوِلاً(21) بِصَوْتٍ یَكَادُ یُبِینُ عَنِ اسْتِغَاثَتِهِ، وَ یَشْهَدُ بِصَادِقِ تَوَجُّعِهِ، لِأَنَّ قَوَائِمَهُ حُمْشٌ(22)‏ كَقَوَائِمِ الدِّیَكَهِ الْخِلَاسِیَّهِ، وَ قَدْ نَجَمَتْ‏(23) مِنْ ظُنْبُوبِ(24)‏ سَاقِهِ صِیصِیَهٌ(25) خَفِیَّهٌ».
امام(علیه السلام) در این بیان زیبا به نكته لطیفى اشاره كرده كه خداوند در كنار آن همه زیبایى هاى طاووس، نقطه ضعف و زشتى هایى هم در آن قرار داده است كه اگر یك زمان مغرور شود و از سر غرور و خودنمایى قهقهه شادى سر دهد، هنگامى كه چشمش به كاستى هایش افتد ناله و فریاد دردآلودش بلند مى شود. در حقیقت، این نمونه اى است از جهان آفرینش كه خداوند حكیم براى جلوگیرى از غرور و طغیانِ ناشى از قدرت و قوّت، در كنار آن، ضعف ها و كاستى هایى قرار داده تا آن غرورِ غفلت زا مهار شود و تعادل برقرار گردد.
امام علی(علیه السلام) در ادامه با فصاحت و بلاغت فوق العاده اى به پنج ویژگى اعجاب انگیز در طاووس اشاره كرده و نكات دقیقى از زیبایى هاى این مظهر جمال و جلال خدا یادآور مى شود، نخست مى فرماید: (او در محل یال خود، كاكلى دارد؛ سبزرنگ و پر نقش و نگار)؛ «وَ لَهُ فِی مَوْضِعِ الْعُرْفِ(26) قُنْزُعَهٌ(27) خَضْرَاءُ مُوَشَّاهٌ(28)».
یال حیوان كه عرب به آن «عُرف» مى گوید، موهاى بلندى است كه از بالاى شانه و پشت گردن تا پشت سر ادامه دارد و به میان دو گوش منتهى مى شود و به صورت كاكل و تاجى در مى آید و با توجّه به اینكه این یال و كاكل در طاووس سبز برّاق پر نقش و نگار است، زیبایى خیره كننده اى به او مى بخشد و انسان را به یاد مبدأ این همه زیبایى و جمال مى اندازد.
در بیان دوّمین ویژگى طاووس مى فرماید: (و انتهاى گردنش همچون ابریق است و از گلوگاه تا روى شكمش به رنگ وسمه یمانى [سبز پررنگ مایل به سیاهى] و گاه همچون حریرى است كه در بر كرده و مانند آینه صیقلى شده مى درخشد)؛ «وَ مَخْرَجُ عَنُقِهِ كَالْإِبْرِیقِ(29)، وَ مَغْرِزُهَا(30) إِلَى حَیْثُ بَطْنُهُ كَصِبْغِ الْوَسِمَهِ(31) الْیَمَانِیَّهِ، أَو كَحَرِیرَهٍ مُلْبَسَهٍ مِرْآهً ذَاتَ صِقَالٍ(32)».
در سوّمین ویژگى مى فرماید: (گویى بر اطراف گردنش معجرى است سیاه رنگ كه به خود پیچیده؛ ولى از كثرت شادابى و درخشندگى به

شماره پشتیبانی برای ارسال اس ام اس : 09054791747