ارائه‌ی پاورپوینت ميرمحمدصالح خاتون آبادي – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل پاورپوینت ميرمحمدصالح خاتون آبادي شامل 67 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل پاورپوینت ميرمحمدصالح خاتون آبادي:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل پاورپوینت ميرمحمدصالح خاتون آبادي به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای پاورپوینت ميرمحمدصالح خاتون آبادي به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای پاورپوینت ميرمحمدصالح خاتون آبادي با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل پاورپوینت ميرمحمدصالح خاتون آبادي با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی پاورپوینت ميرمحمدصالح خاتون آبادي با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل پاورپوینت ميرمحمدصالح خاتون آبادي را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

---

بخشی از متن پاورپوینت ميرمحمدصالح خاتون آبادي :

میرمحمدصالح بن عبدالواسع خاتون‌آبادی

خاتون‌آبادی، میرمحمدصالح بن عبدالواسع، فقیه، محدّث و عالم امامی قرن یازدهم می‌باشد.

فهرست مندرجات

1 – معرفی اجمالی
2 – معرفی پدر
3 – استادان
4 – شاگردان
5 – گرایش علمی
6 – علمای معاصر میر محمّد صالح
7 – جایگاه علمی و اجتماعی
8 – مناصب
9 – وفات
10 – لیست آثار
11 – تالیفات
12 – وفات
13 – فهرست منابع
14 – پانویس
15 – منبع

معرفی اجمالی

در 1058 در خانواده‌ای مشهور در اصفهان به دنیا آمد.

[1] دوانی، علی، علامه مجلسی مرد علم و دین، ص 369.

اما در کتاب های شرح حال، نکته ای درباره زادگاه و محل رشد و بالیدن او ذکر نشده است؛ هر چند می توان حدس زد که او بیشتر عمرش را در اصفهان سپری کرده است؛ زیرا مدت سی سال در خدمت علامه مجلسی بوده در این که میر محمد صالح، داماد محمّد تقی مجلسی است یا داماد فرزندش علامه محمّد باقر مجلسی، برخی از صاحبان تراجم نظر اول را پذیرفته اند؛ اما بیشتر آنان قول دوم را مقدم داشته اند. با توجه به مطالبی که پژوهشگر معاصر علی دوانی، از کتاب های انساب خاندان مجلسی، مرآه الأحوال و فوائد رضویه نقل کرده، قول دوم صحیح است.

[2] دوانی، علی، علامه مجلسی مرد علم و دین، ص 369-370.

و بیست سال نزد محقق خوانساری شاگردی کرده و سال های آخر عمرش، شیخ الاسلام اصفهان گردیده است.

معرفی پدر

پدر محمد صالح، میر عبدالواسع نام داشت. سال تولدش در منابع ذکر نشده است؛ اما از آن جا که در وقایع السنین و الأعوام وفاتش در 73 سالگی و 1098 هـ.ق ذکر شده،

[3] خاتون آبادی، میر عبد الحسین، وقایع السنن و الاعوام، انتشارات اسلامیه، ص 517.

مولف این کتاب برادر مادری میر عبد الواسع است. معروف ترین اثر وی، همین کتاب است که به بیان وقایع از ابتدای خلقت تا سال 1195 هـ.ق پرداخته است. میر عبد الحسین هم از عالمان برجسته این خاندان به شمار می رود. می توان گفت ولادت او به سال 1025 هـ.ق رخ داده است.
علامه سید محسن امین از وی به عنوان «عالمی فاضل و معاشر مجلسی اول (پدر علامه مجلسی) »

[4] اعیان الشیعه، ج 8، ص 131.

یاد کرده است. از کلام مؤلف وقایع السنین بر می آید که او مدتی به تحصیل و تدریس اشتغال داشته است؛ اما پس از چندی به «کدخدایی و کارهای دیگر»

[5] . وقایع السنن والاعوام، ص 517.

روی آورده است. او در اواخر عمر نابینا گردیده و تنها به عبادت مشغول بوده است.

[6] وقایع السنن والاعوام، ص 543.

محل دفن این عالم فاضل را در نجف اشرف، در سردابی نزدیک مضجع مطهر علوی ذکر کرده اند.

[7] کتابی، سید محمد باقر، رجال اصفهان، ج 1، ص 54.

استادان

1ـ علامه محمد باقر مجلسی (1037 ـ 1111 هـ.ق).
2ـ ملا میرزا محمد بن حسین شیروانی (1098 ـ 1023 هـ.ق)
3ـ محقق خوانساری (آقا حسین بن جمال الدین محمد 1016 ـ 1098 هـ.ق).

[8] اعیان الشیعه، مجلد 6، ص 149.

فقه و حدیث را نزد محمد بن حسن شِروانی، معروف به ملامیرزا (متوفی 1098) فراگرفت.
بیست سال نزد آقاحسین خوانساری (متوفی 1098) درس خواند و شرح اشارات، شفا و شرح لمعه را از او فراگرفت.
سی‌ سال نیز نزد محمدباقر مجلسی (متوفی 1110) تتلمذ کرد و از او اجازه نقل حدیث داشت.

[9] محمدصالح بن عبدالواسع خاتون‌آبادی، حدائق‌المقربین، نسخه خطی کتاب‌خانه (ش 1) مجلس شورای اسلامی، ش 3/5501.

[10] احمد حسینی‌اشکوری، تلامذه العلامه المجلسی و المجازون منه، ج1، ص111، چاپ محمود مرعشی، قم 1410.

خاتونآبادی به گفته خود ابتدا به حکمت و علوم عقلی گرایش داشت، اما بعدها با تأثیرپذیری از علامه محمدباقر مجلسی، بیشتر به تحصیل و تحقیق در فقه و حدیث روی آورد

[11] محمدصالح بن عبدالواسع خاتون‌آبادی، حدائق‌المقربین، نسخه خطی کتاب‌خانه (ش 1) مجلس شورای اسلامی، ش 3/5501.

و در کلام و تفسیر قرآن نیز تبحر یافت.

[12] اشراف جعفر سبحانی، موسوعه طبقات‌الفقهاء، ج 12، ص 384، قم: مؤسسه الامام الصادق، 1418ـ1424.

خاتون‌آبادی، داماد محمدباقر مجلسی و بسیار مورد احترام و اعتماد او بود.

[13] خوانساری،‌ روضات‌الجنّات. ج2، ص364.

[14] حسین بن محمدتقی نوری، فیض قدسی: زندگی‌نامه علامه محمدباقر مجلسی (1037ـ1110ه ق)، ج1، ص148، ترجمه جعفر نبوی، تهران 1374ش.

چنانچه هنگام وفات مجلسی، هشت مجلد از بحارالانوار به صورت مُسَوَّده و بدون توضیح باقی‌مانده بود، و مجلسی، اتمام آن را به میرمحمدصالح وصیت کرد. همچنین مجلسی از وی خواسته بود شرح ناتمام او بر کافی، با نام مرآهالعقول را به پایان رساند.

[15] محمدصالح بن عبدالواسع خاتون‌آبادی، حدائق‌المقربین، نسخه خطی کتاب‌خانه (ش 1) مجلس شورای اسلامی، ش 3/5501.

[16] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف‌الشیعه، ج4، ص415، چاپ علی نقی منزوی و احمدمنزوی، بیروت 1403/1983.

شاگردان

برخی از شاگردانش عبارت‌اند از: فرزندش میرمحمدحسین خاتون‌آبادی، خواهرزاده‌اش ابوالحسن بن محمدطاهر فتونی (متوفی 1138 یا 1139)، احمد بن اسماعیل جزائری (متوفی 1151)، نورالدین بن نعمت‌اللّه جزائری (متوفی 1158) و احمد علوی خاتون‌آبادی (متوفی 1161).

[17] امین، اعیان‌الشیعه، ج2، ص480.

[18] احمد حسینی‌اشکوری، تلامذه العلامه المجلسی و المجازون منه، ج1، ص12ـ13، چاپ محمود مرعشی، قم 1410.

[19] احمد حسینی‌اشکوری، تلامذه العلامه المجلسی و المجازون منه، ج1، ص111، چاپ محمود مرعشی، قم 1410.

[20] اشراف جعفر سبحانی، موسوعه طبقات‌الفقهاء، ج 12، ص 384، قم: مؤسسه الامام الصادق، 1418ـ1424.

گرایش علمی

میر محمد صالح، گویا در اوایل تحصیل شوق فراوانی به علوم عقلی و فلسفی داشته است؛ چنان که خود هنگام شرح حال استادش علامه مجلسی، می گوید:
«در اوایل حال، این قاصر حریص بودم بر تحصیل علوم عقلی و اوقات خود را صرف کتب حکمت می نمودم».
استادان وی در این عرصه، ملا میرزا محمد شیروانی و محقق خوانساری بوده اند (در بخش استادان، کلام میر محمّد صالح در این باره نقل شده است).
تا این که در سفر خود به بیت الله الحرام، به سبب آشنایی با علامه مجلسی و تشویق او، از حکمت و علوم عقلی صرف نظر می کند و به طور ویژه به دانش حدیث اهتمام می ورزد، به طوری که در آثارش هیچ ردّی از فلسفه و منطق دیده نمی شود (چنان که موضوع آثار او حاکی از این امر است). البته ممکن است علاوه بر تشویق های علامه، وضعیت علمی آن زمان نیز در رغبت او به حدیث تأثیر داشته است؛ زیرا چنان که خواهد آمد یکی از ویژگی های عصر میر محمّد صالح، حدیث گرایی و رونق دانش حدیث بوده است.
در این میان، برخی آثار میر محمّد صالح مانند «التهلیلیه»، «شرح من لا یحضره الفقیه»، «رساله هلالیه»، نشان می دهد که وی فقیهی صاحب نظر و مجتهد بوده است؛ اما از مباحث تفسیری، کلامی، حدیثی و اخلاقی غفلت نورزیده و آثاری را در این زمینه ها به یادگار گذاشته است. با این همه، از عناوین کتاب های وی این نکته به دست می آید که به احتمال زیاد وی در این تألیفات، رویکردی حدیثی داشته است.
از پاره ای قراین و نکات که درباره میر محمد صالح نقل شده، معلوم می شود که او از لحاظ علمی مورد اعتماد و عنایت علامه مجلسی بوده است، به طوری که حکایت شده علامه مجلسی پیش از تألیف «زاد المعاد»، مردم را به کتاب «ذریعه النجاح» میر محمّد صالح ارجاع می داده است،

[21] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف‌الشیعه، ج10، ص32.

هم چنان که او به اشاره علامّه، «شرح استبصار» را تصنیف و «شرح کافی» را تکمیل کرده است.

[22] اعیان الشیعه، مجلد نهم، ص371ـ372.

یکی از نوادگان علاّمه در یکی از آثارش گفته است:
«هرگاه معنی حدیثی از مجلد شانزدهم بحارالانوار بر تو مشتبه شد، به کتاب های روادع النفوس، تقویم المؤمنین و انوار المشرقیه (از تألیفات میر محمد صالح) مراجعه کن».

[23] اعیان الشیعه، مجلد نهم، ص371ـ372.

حاصل کلام آن که میر محمّد صالح در فقه و حدیث تبحر داشته و تألیفات او عمدتاً بر اساس این دو محور بوده است.

علمای معاصر میر محمّد صالح

میر محمّد صالح در زمان حیات خویش، با عالمان برجسته ای هم عصر بود. در این جا به اختصار، به ذکر نام برخی از آنان بسنده می کنیم:
1ـ محمد بن حر عاملی (1033 ـ 1104 هـ.ق).
2ـ امیر محمد باقر مدرس
3ـ آقا جمال خوانساری
4ـ شیخ جعفر قاضی (حویزه ای کمره ای)
5ـ میرزا عبدالله افندی
6ـ سید نعمت الله جزایری
7ـ ملا محسن فیض کاشانی

جایگاه علمی و اجتماعی

درباره جایگاه علمی و اجتماعی خاندان میر محمّد صالح باید به صراحت اعتراف کرد که در بیشتر ـ یا همه ـ آثار شرح حال نگاری، به طور مشروح، مطلبی نیامده است؛ اما از مناصبی که میر محمد صالح و برخی از اعقابش داشته اند، این مطلب به خوبی استفاده می شود که آنان حضوری فعال و تأثیرگذار در عرصه دانش و اندیشه و امور اجتماعی داشته و مقبول عام و خاص بوده اند.
برای پی بردن به جایگاه اجتماعی و علمی این خاندان، لازم است علاوه بر توجه به وظایف کسانی که به امامت جمعه و شیخ الاسلامی منصوب می شده اند، به این نکته نیز عنایت شود که این دو منصب از میان ده ها عالم هر زمان به افرادی با شرایط علمی و مقبولیت خاص اعطا می شده است.

مناصب

خاتون‌آبادی پس از درگذشت مجلسی، با وجود عالمان بزرگی مانند فاضل هندی (متوفی 1137) و آقاجمال‌الدین خوانساری (متوفی 1122)، امام جمعه و سرپرست حوزه علمی اصفهان شد

[24] خوانساری،‌ روضات‌الجنّات، ج2، ص364.

[25] محمدعلی حبیب‌آبادی، مکارم‌الآثار، ج2، ص315، ج 2، اصفهان 1362ش.

[26] محمدعلی حبیب‌آبادی، مکارم‌الآثار، ج2، ص318ـ319، ج 2، اصفهان 1362ش.

[27] امین، اعیان‌الشیعه، ج9، ص253.

و پس از وفات جعفر بن عبداللّه کَمَرِه‌ای (شیخ‌الاسلام اصفهان) در 1115، شیخ‌الاسلام شهر شد

[28] عبدالحسین بن محمدباقر خاتون‌آبادی، وقایع‌السنین و الاعوام، ج1، ص553ـ555، یا، گزارش‌های سالیانه از ابتدای خلقت تا سال 1195 هجری، چاپ محمدباقر بهبودی، تهران 1352ش.

اما پس از مدتی مناسبات او با شاه‌سلطان حسین (حک: 1105ـ1135)، که از ابتدا نیز رغبت چندانی به انتصاب او در این سِمَت نداشت، تیره گشت و در ربیع‌الآخر 1124 عزل شد ولی بار دیگر در 1125، با وساطت مریم‌بیگم عمه شاه، به این سمت منصوب شد.

[29] عبدالحسین بن محمدباقر خاتون‌آبادی، وقایع‌السنین و الاعوام، ج1، ص565، یا، گزارش‌های سالیانه از ابتدای خلقت تا سال 1195 هجری، چاپ محمدباقر بهبودی، تهران 1352ش.

وفات

سال وفاتِ خاتون‌آبادی، در پ

شماره پشتیبانی برای ارسال اس ام اس : 09054791747