ارائه‌ی پاورپوینت صاحب‌الميزان – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل پاورپوینت صاحب‌الميزان شامل 92 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل پاورپوینت صاحب‌الميزان:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل پاورپوینت صاحب‌الميزان به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای پاورپوینت صاحب‌الميزان به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای پاورپوینت صاحب‌الميزان با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل پاورپوینت صاحب‌الميزان با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی پاورپوینت صاحب‌الميزان با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل پاورپوینت صاحب‌الميزان را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

---

بخشی از متن پاورپوینت صاحب‌الميزان :

علامه سیدمحمدحسین طباطبایی

علامه طباطبایی، حکیمی الهی، مفسر قرآن، اسلام شناس و فقیهی بزرگ و دانشمندی آگاه بود که اندوخته‌های فراوانی در زمینه فلسفه شرق و فلسفه غرب داشت. او در علومی چون: ادبیات، کلام، نجوم، هیئت و ریاضیات سرآمد بود. آثار علمی او در زمینه‌های مختلف، هر کدام گواه صادقی بر احاطه و عظمت مقام علمی وی است.

فهرست مندرجات

1 – سپیده سیادت
2 – طفولیّت و توفان حوادث
3 – اساتید
4 – بازگشت به تبریز
5 – هجرت به قم
6 – یادگارهای ماندگار
7 – شاگردان
8 – علامه در کلام شهید مطهری
9 – جلوه‌های جاودانه
9.1 – ارادت به اهل‌بیت
9.2 – شرح صدر علاّمه
9.3 – آینه اخلاص
9.4 – تعبّد و بندگی
9.5 – اخلاق علاّمه در منزل
9.6 – شناخت مقتضیات زمان و مکان
9.7 – همراه با امام و همگام با انقلاب
9.8 – جلوه‌های هنری و ادبی علاّمه
9.9 – سرانجام
10 – پانویس
11 – منبع

سپیده سیادت

روزهای ماه «ذیحجه» 1321 ق. یکی پس از دیگری می‌گذشت و دل‌های شیفتگان بیتُ‌الله در هوای حرم الهی «لبیک شوق» سر می‌داد. یاد عرفات و نام مشعر عطش دیدار به جان‌ها داده بود.
ناگاه «کعبه کرامت الهی» زیبا چهره‌ای نورانی را در آغوش پدر و مادری مهربان نهاد. گویی بار دیگر «زمزم» لطف خداوندی رخ نشان داده است.
آری طفلی دیده به جهان گشود که نور سیادت بر سیمای بلورینش آینده‌ای روشن را خبر می‌داد. نام او را «محمّدحسین» نهادند و آن را به تبرّک نام «جدّ و فرزند» مایه برکت شمردند. زیرا خاندان محمّدحسین، خانواده‌ای اصیل بود که هماره بیرق بزرگی در دست داشته و شهر تبریز لبریز از نام آنان بوده است.
«سراج‌الدّین عبدالوهاب» جدّ معروف اوست که با وساطت وی، نبرد خونین دولت ایران و عثمانی، در سال 920 قمری پایان یافت و «مرحوم میرزا محمدتقی قاضی طباطبایی» شخصیّت دیگری است که از قرن‌ها پیش تاکنون شرافت و بزرگواری را از آن خاندان بزرگ قاضی طباطبایی تبریز کرده است.

طفولیّت و توفان حوادث

دوران کودکی «محمّدحسین» با توفان حوادث و بلا همراه بود. بیش از پنج بهار از عمر عزیزش نگذشته بود که مادری مهربان و با فضیلت را از دست داد. بغض غم و‌ اندوه بی‌مادری او را رها نکرده بود که گرد یتیمی بر وجودش سنگینی کرد و از دیدن روی پدر محروم شد. همراه با برادر کوچک‌تر خود تنها ماند امّا هماره دست لطف خداوندی سایه‌بان مرحمتی بر سر او بود. مدّت زیادی از تحصیل او نمی‌گذشت که علاوه بر قرآن مجید، کتاب‌های گلستان، بوستان، اخلاق مصوّر، تاریخ معجم، ارشاد الحساب، نصابُ الصبیان و دیگر کتاب‌های متداول در مدارس آن روز را فرا گرفت.
صرف و نحو و معانی و بیان را نزد استاد خویش مرحوم شیخ محمدعلی سرابی آموخت و پس از آن با گامی بلند و همّتی فراتر، سطوح عالی در فقه، اصول، فلسفه و کلام را در زادگاه خود نزد اساتید آن خطّه تحصیل کرد. روح لطیف او، ذوقی هنری به وی بخشیده بود. دستمایه‌ای که با کمک آن توانست خوشنویسی را در اوان عمر خود از آقا میرزا علی‌نقی بیاموزد.
با سپری شدن ایّام تلخ و ناکامی طفولیّت، شکوفه‌های رشد و تکامل بر شاخسار وجود سیّد محمّدحسین نمایان شد. وی از سال 1297 ش. تا 1304 علوم بسیاری آموخت. در این مدّت، تمامی درس‌های مربوط به سطح را فراگرفت و با شور و شوق بسیاری کتاب‌های مربوط به ادبیات، فقه، اصول، کلام و معارف اسلامی را آموخت.
او خود از روزگار تحصیل خود چنین بازگو می‌کند:
«در اوایل تحصیل که به نحو و صرف اشتغال داشتم علاقه زیادی به ادامه تحصیل نداشتم و از این روی هرچه می‌خواندم نمی‌فهمیدم… پس از آن یک بار عنایت خدایی دامنگیرم شده، عوضم کرد. در خود یک نوع شیفتگی و بی‌تابی نسبت به تحصیل کمال حسّ نمودم به‌طوری که از همان روز تا پایان تحصیل که تقریباً هیجده سال کشید هرگز نسبت به تعلیم و تفکر، احساس خستگی و دلسردی نکردم و زشت و زیبای جهان را فراموش کردم… در خورد و خواب و لوازم دیگر زندگی، به حداقل ضروری قناعت نموده، باقی را به مطالعه می‌پرداختم بسیار می‌شد – به‌ویژه در بهار و تابستان – که شب را تا طلوع آفتاب با مطالعه می‌گذراندم…»

[1] جمعی از فضلاء و دانشمندان از شاگردان علامه، یادنامه علامه طباطبایی، ص53.

عشق و شور به تحصیل و تکامل استاد را بر آن داشت که از شهر خویش رو به سوی، سینای اسرار «نجف اشرف» هجرت کند. تا از شراب عشق علی (علیه‌السّلام) جامی نوشیده و طریق معرفت و راه رستگاری را بهتر و بیشتر بپیماید.
با اوّلین نگاه به قبّه و بارگاه امیرالمؤمنین آخرین کلام خویش را زده و می‌فرماید: «یا علی! من برای ادامه تحصیل به محضر شما شرفیاب شده‌ام ولی نمی‌دانم چه روشی پیش گیرم… از شما می‌خواهم که در آنچه صلاح است، مرا راهنمایی کنید»
چند روزی نمی‌گذرد که نصرالله و یاری الهی به دست مولای متقیان به سوی استاد می‌آید. شخصیّت وارسته‌ای چون حاج میرزا علی آقا قاضی «قدس سره» به سراغ وی آمده و خطاب به او اینگونه می‌گوید: «کسی که به قصد تحصیل به نجف می‌آید خوب است علاوه بر تحصیل، از فکر تهذیب خود غافل نماند.»
کیمیای وجود مرحوم قاضی، روح و روان استاد را دگرگون کرده و برنامه‌ای روشن و نورانی برای آینده او ترسیم می‌کند. از آن روز کتابی دیگر از زندگی استاد فرزانه باز می‌شود که صفحه آغازین آن با این جمله شروع می‌گردد:
علم نبود غیر «علم عاشقی» ••• مابقی تلبیس ابلیس شقی (شیخ بهایی (رضوان‌ا… علیه))

اساتید

مفسر فرزانه مدّت یازده سال در کنار مرقد نورآفرین امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) کسب علم کرده وی خوشه چین زبردست بود که بیشترین استفاده را از فرصت فراهم آمده نمود. فقه، اصول، فلسفه، ریاضیات، رجال را از محضر اساتیدی والامقام فراگرفت. بزرگانی چون: حاج میرزاعلی ایروانی، آیت‌الله نائینی، شیخ محمدحسین اصفهانی، سیدابوالحسن اصفهانی، شیخ محمدعلی سرابی، سیدحسین بادکوبی، سیدابوالقاسم خوانساری، آیت‌الله حجت کوه کمری، میرزا علی‌اصغر ملکی، آیت‌الله حاج میرزا علی آقا قاضی.
سر سلسله اساتید ایشان مرحوم قاضی است. شخصیّتی که «سیّدمحمّدحسین» را «علاّمه» کرد و جام وجود این انسان پاک را جرعه‌های حیات ابدی و معنویت جاودانه بخشید. مرحوم علاّمه پیرامون استاد خود مرحوم قاضی چنین می‌فرماید: «ما هرچه داریم… از مرحوم قاضی داریم. چه آنچه را که در حال حیاتش از او تعلیم گرفتیم و از محضرش استفاده کردیم و چه طریقی که خودمان داریم و از مرحوم قاضی گرفته‌ایم»

بازگشت به تبریز

دست تقدیر، رجعت فرزانه‌ اندیشمند را رقم زد. پس از سال‌ها‌ اندوختن معارف ناب، در سال 1314 ش مجبور به بازگشت به زادگاه خویش گردید. دوران تلخ کامی و غربت از مهد علم و دانش از این زمان شروع شد امّا مدتی نگذشت که لطف خفّی الهی خود را از سراپرده حکمت خداوندی نشان داد. کار تدریس و تحقیق شروع شد و اوّلین غنچه‌های «المیزان» با نمودی در «بحارالانوار» بر شاخسار علاّمه رویید.

هجرت به قم

دوران ده ساله اقامت علامه در تبریز همراه با تدریس و تالیف سپری شد و فصلی جدید از حیات وی را فراهم کرد. تا اینکه «فیض روح‌القدس» بار دیگر مدد فرمود و با آمدن چنین آیه‌ای در استخاره، علاّمه راهی قم گردید: «هُـنالِـکَ الـوَلایَـهُ للهِ الـحَـقُّ هُـوَ خَـیـرٌ ثَـوابـاً وَ خَـیرٌ عُـقباً»

[2] کهف/سوره18، آیه44.

(در آنجا، یاری به خدای حق تعلّق دارد. اوست بهترین پاداش و بهترین فرجام)
و آن روز حوزه علمیّه قم از ضربات سهمگین رضاخان، رهایی یافته بود و با حضور آیات و مراجع بزرگواری چون آیت‌الله بروجردی انسجام بیشتری پیدا کرده بود، فرصتی طلایی فراهم آمده بود تا علاّمه طباطبایی، نیازهای جامعه را سنجیده و بر طبق آن‌ها، برنامه‌ای منظم و کارآمد تنظیم کند. تفسیر و فلسفه درس‌هایی بود که – بر اساس احساس وظیفه علاّمه – شروع شد و تعجب بسیاری را برانگیخت چرا که تدریس تفسیر دانشی به دور از تحقیق تلقی می‌شد امّا پشتکار و اخلاص علاّمه کار را بدانجا رساند که «المیزان» حاصل سال‌های تلاش و تدریس گردید.
درس فلسفه نیز در آن عصر خوشنام نبود. از این‌رو تلاش‌های بسیاری در تعطیل این درس انجام می‌شد امّا رفتار مؤدبانه استاد و برخورد مهربانانه آیت‌الله العظمی بروجردی ابرهای تیره سوء تفاهم‌ها را کنار زد و سعایت‌ها را بی‌ اثر نمود.

[3] جمعی از فضلاء و دانشمندان از شاگردان علامه، یادنامه علامه طباطبایی، ص142.

به هر روی تشکیل جلسات عمومی و خصوصی این عالم فرهیخته و حضور شاگردان‌ اندیشمندی چون آیت‌الله مطهری باعث نقد و بررسی فلسفه‌های غربی – مخصوصاً ماتریالیسم دیالکتیک – گردید و آثار و برکات جاودانه‌ای در تدوین کتب فلسفی به همراه خود آورد.
… هر روز که سپری می‌شد ابعاد علمی و چهره چشمگیر علاّمه بیشتر از گذشته نمایان می‌شد. شعاع شخصیّت این استاد فرزانه به داخل کشور محدود نگردید، بلکه‌ اندیشمندان بسیاری را به سوی خویش کشاند و در تمام ابعاد اسلام به بحث و گفتگو با آنان منجر شد. این عظمت بدانجا انجامید که دولت آمریکا توسط شاه ایران از علاّمه دعوت رسمی کرد تا در دانشگاه‌های آن کشور «فلسفه شرق» را تدریس نماید! روح بلند و بینش کم‌نظیر علاّمه دست رد به آن همه اصرار زد. او زندگی محقّرانه در قم و جلسات درس با طُلاّب و تربیت شاگردانی فاضل را بر تمامی ظواهر فریبا ترجیح می‌داد.

[4] سیدمحمدحسین حسینی تهرانی، مهرتابان، ص28.

یادگارهای ماندگار

«انبوه دانش» و «کیمیای ایمان» علاّمه آثاری گرانب‌ها و جاودانه بسان مشعلی فروزان فرا راه دانش‌پژوهان آفرید کتاب‌هایی چون:
1- تفسیر المیزان
دائره‌المعارفی از معارف و در بردارنده بحث‌های اعتقادی، تاریخی، فلسفی، اجتماعی و… با تکیه بر قرآن کریم. اثری سترگ که استاد شهید مطهری 60 سال یا 100 سال دیگر زمان درک عمق و ارزش این کتاب می‌داند.

[5] مرتضی مطهری، رک: احیاء تفکر اسلامی.

این کتاب ثمره‌ای کم‌نظیر از بیست سال تلاش شبانه‌روزی علاّمه است. نقطه آغازین این تالیف به برکت غور و ژرف‌نگری در روایات بحارالانوار بود علاّمه سبک این تفسیر را از مرحوم قاضی آموخت و در قم عملی ساخت.
2- بدایه الحکمه
کتابی که یک دوره تدریس فشرده فلسفه برای دوستداران علوم عقلی در قم و سپس دانشگاه‌های کشور گردید.
3 – نهایه الحکمه
این اثر برای تدریس فلسفه با توضیحی بیشتر، عمقی افزون‌تر و سطحی عالی‌تر تدوین شده است.
4 – اصول فلسفه و روش رئالیسم
بینش علاّمه پیرامون نظرات مادیون و ماتریالیست‌ها باعث فراهم آوردن این اثر گردید برکت این کتاب موجب هدایت بسیاری از جوانان مسلمان و نجات آنان از هلاکت کفر و الحاد شد. اثری که پاورقی‌های استاد مطهری عنایتی افزون بدان بخشیده است.
5 – حاشیه بر کفایه
کتابی اصولی پیرامون قوانین استنباط است که به‌تازگی چاپ شده است.
6 – شیعه در اسلام
دوره‌ای کامل از اعتقادات و معارف شیعه در این اثر نفیس به چشم می‌خورد.
7 – مجموعه مذاکرات با پروفسور‌ هانری کربن
او که محققی فرانسوی است پیرامون چگونگی شیعه و مباحث اعتقادی و… مذاکراتی با علامه داشته که در این کتاب وجود دارد.
8 – خلاصه تعالیم اسلام
خلاصه آنچه هر مسلمان متعهد باید از آن آگاهی داشته و خود را بدان زینت دهد، در این اثر بیان شده است.
9 – روابط اجتماعی در اسلام
انسان و اجتماع و رشد اجتماعی او، پایه زندگی اجتماعی، آزادی در اسلام و… مباحثی است که در این کتاب بدان‌ها پرداخته شده است.
10 – بررسی‌های اسلامی
مجموعه‌ای است زرّین از مقالات استاد که بسان دائره‌المعارفی از معارف ناب اسلامی جمع‌آوری شده است.
11 – آموزش دین
کتابی با قلم روان و مطالبی لازم و ضروری است که برای دانش‌آموزان نوشته شده است.
12 و 13 و 14- رساله انسان قبل از دنیا، در دنیا و بعد از دنیا
این کتاب که اکنون با نام «انسان از آغاز تا انجام» ترجمه شده است مباحثی مفید از عوالم سه گانه ماده، مثال و عقل مطرح کرده و پیرامون شبهات و دغدغه خاطر جوانان مطالبی بسیار مفید و لازم ارائه کرده است.
15 تا 41- رساله‌هایی گوناگون درباره قوه و فعل، صفات، افعال الله، وسائط، نحو، صرف، … این مجموعه 26 رساله است که بنا به ضرورت و نیاز جامعه توسط علاّمه نگاشته شده است.
42 – دیوان شعر فارسی
مجموعه‌ای از اشعار چشمگیر و عمیق علاّمه که طی سالیان متمادی سروده شده است.
43 – سنن النّبی
سیره و روش رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در بین مردم و همراه خانواده در این اثر به چشم می‌خورد.
44 – لبُ اللباب
مجموعه درس‌های اخلاق استاد که از سال‌های 1368 تا 1369 قمری برای برخی از فضلای حوزه قم بیان فرموده‌اند.
46 – حاشیه بر اسفار
نظرات استاد فرزانه علامه طباطبایی بر اسفار در این کتاب جمع‌آوری شده است.

[6] جمعی از فضلاء و دانشمندان از شاگردان علامه، یادنامه علامه طباطبایی، ص191 – 212.

شاگردان

«همای همّت» علاّمه، باعث تربیت «مه گونه‌هایی» شده تا آنگاه که خورشید وجودش رخ در نقاب خاک می‌کشد، اینان چون ماهتاب هدایت نورافشانی کنند.
شاگردان علاّمه، ده‌ها نفر از بزرگان و فرهیختگان کنونی در حوزه‌های علمیه می‌باشند که به تنی چند از آنان اشاره می‌شود.
حضرات آیات و حجج اسلام:
1 – شهید مرتضی مطهری. 2 – شهید سیّدمحمّد حسینی بهشتی. 3 – امام موسی صدر. 4 – ناصر مکارم شیرازی. 5 – شهید محمد مفتح. 6 – شیخ عباس ایزدی. 7 – سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی. 8 – عزالدّین زنجانی. 9 – محمّدتقی مصباح یزدی. 10 – ابراهیم امینی. 11 – یحیی انصاری. 12 – سیدجلال‌الدین آشتیانی. 13 – سیدمحمّدباقر ابطحی. 14 – سیدمحمدعلی ابطحی. 15 – سیدمحمّدحسین کاله زاری. 16 – حسین نوری همدانی. 17 – حسن حسن‌زاده آملی. 18 – سیدمهدی روحانی. 19 – علی احمدی میانجی. 20 – عبدالله جوادی آملی. 21- جعفر سبحانی. 21- حسینعلی منتظری. و…

علامه در کلام شهید مطهری

استاد شهید مطهری درباره علامه چنین می‌گوید: «این مطالب را من همه‌اش را از علامه طباطبایی گرفته‌ام، یعنی اصولاً من بیشتر مطالبی را که در کتاب‌ها و نوشته‌های خود دارم، شاید ریشه‌هایش را از علامه طباطبایی و خصوصاً از المیزان گرفته‌ام. علامه طباطبایی خیلی شخصیت عجیبی است. ایشان یک سبک بیان و اسلوب خاصی دارند. مطالب عالی، عالی‌ترین مسائل و معارف را آن چنان به راحتی و در جملات کوتاه بیان می فرمایند که وصف ناشدنی است و حتی خودشان هم گاه توجه ندارند، یعنی به نظر من ایشان مطالب را در یک حالت الهام مانند می نویسد»

[7] سیدمحمدحسین حسینی تهرانی، مهرتابان، ص 44.

شماره پشتیبانی برای ارسال اس ام اس : 09054791747