ارائه‌ی پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي شامل 71 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

---

بخشی از متن پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي :

پاورپوینت سيدمحمدشفيع جاپلقي بروجردي

جاپَلَقی، محمد شفیع، فقیه ، محدّث و رجالی امامی قرن سیزدهم است.

فهرست مندرجات

1 – مشخصات
2 – فعالیت علمی
2.1 – دریافت اجازه روایت
3 – شاگردان
4 – وفات
5 – آثار مهم جاپلقی
6 – فرزندان جاپلقی
6.1 – سیدعلی اکبر
6.2 – سیدعلی اصغر
6.2.1 – آثار سیدعلی اصغر جاپلقی
7 – فهرست منابع
8 – پانویس
9 – منبع

مشخصات

در روستای جاپَلَق (در حوالی بروجرد ) به دنیا آمد.

تاریخ تولد او معلوم نیست.

نام پدرش علی اکبر بود.

نسب جاپلقی به سیدنظام الدین احمد ، از نوادگان امام کاظم علیه‌السلام که بقعه اش در امامزاده قاسم بروجرد است، می رسد.

[1] محمدعلی حبیب آبادی، مکارم الا´ثار در احوال رجال دو قرن 13 و 14 هجری، ج7، ص2338، ج 7، اصفهان 1374 ش.

[2] علی اصغربن محمدشفیع جاپلقی بروجردی، طرائف المقال فی معرفه طبقات الرجال، ج1، ص8 ـ9، چاپ مهدی رجایی، قم 1410.

فعالیت علمی

جاپلقی پس از فراگیری علوم ابتدایی در زادگاهش، راهی اراک شد.

ادبیات را در قریه کَرَهرود اراک، نزد ملاعبدالحمید کَرَهرودی فرا گرفت، سپس به کاشان و اصفهان رفت و برخی کتب فقهی را نزد فقیهانی چون ملااحمد نراقی (متوفی 1245)، محمدجعفر آباده‌ای (متوفی 1280) و محمدعلی مازندرانی (متوفی 1245) خواند.

[3] عباس قمی، فوائدالرضویه، ج2، ص541، زندگانی علمای مذهب شیعه، تهران (1327 ش).

[4] محمدمهدی بن محمدعلی کشمیری، تکمله نجوم السماء، ج1، ص196، قم (1397).

[5] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج2، ص211، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت 1403/1983.

[6] علی اصغربن محمدشفیع جاپلقی بروجردی، طرائف المقال فی معرفه طبقات الرجال، ج1، ص9ـ10، چاپ مهدی رجایی، قم 1410.

[7] غلامرضا مولانا بروجردی، تاریخ بروجرد، ج2، ص404ـ410، تهران: صدر، (بی تا).

سید محمدباقر شَفْتی (متوفی 1260)، ملاعلی اکبر اصفهانی (متوفی 1232) و احتمالاً سیدمحمد مجاهد (متوفی 1242) از دیگر استادان او در اصفهان بودند.

[8] محمدمهدی بن محمدعلی کشمیری، تکمله نجوم السماء، ج1، ص195، قم (1397).

[9] محمدمهدی موسوی اصفهانی، احسن الودیعه، ج1، ص42، او، تتمیم روضات الجنات، بغداد (1348).

[10] غلامرضا مولانا بروجردی، تاریخ بروجرد، ج2، ص405، تهران: صدر، (بی تا).

[11] غلامرضا مولانا بروجردی، تاریخ بروجرد، ج2، ص410، تهران: صدر، (بی تا).

جاپلقی سپس به بروجرد رفت و پس از توقف کوتاهی در آن‌جا ــ که بیش‌تر به مطالعه کتابِ اصولیِ القوانین المُحْکَمَه نوشته میرزاابوالقاسم قمی (متوفی 1231) گذشت ــ برای ادامه تحصیل راهی عتبات شد و پس از فراگیری برخی مباحث فقهی و اصولی نزد ملا عباس علی کَزازی (متوفی بعد از 1223) در کرمانشاه ، به کربلا رفت.

در آن‌جا نزد سیدمحمد مجاهد و برادرش سیدمهدی طباطبایی ، فقه آموخت و نزد سیدصفرعلی لاهیجی قزوینی (شاگرد سیدمحمد مجاهد و مؤلف درایه الحدیث) علم رجال را فرا گرفت.

استاد دیگر او، شریف العلماء مازندرانی (متوفی 1246) بود که جاپلقی عمدتاً در علم اصول از او بهره برد.

دریافت اجازه روایت

جاپلقی نخستین شاگردی بود که از شریف العلماء اجازه روایت دریافت کرد و پس از اخذ اجازه نیز حدود سه سال نزد او ماند.

[12] محمدمهدی بن محمدعلی کشمیری، تکمله نجوم السماء، ج1، ص195، قم (1397).

[13] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ج1، ص625، الکرام البرره، مشهد 1404.

[14] علی اصغربن محمدشفیع جاپلقی بروجردی، طرائف المقال فی معرفه طبقات الرجال، ج1، ص11ـ12، چاپ مهدی رجایی، قم 1410.

جاپلقی از سیدمحمدباقر طباطبایی و ملااحمد نراقی نیز اجازه روایت داشت.

[15] امین، ج7، ص349.

مولانا بروجردی

[16] غلامرضا مولانا بروجردی، تاریخ بروجرد، ج2، ص216، تهران: صدر، (بی تا).

[17] غلامرضا مولانا بروجردی، تاریخ بروجرد، ج2، ص410، تهران: صدر، (بی تا).

بحرالعلوم (متوفی 1212) را نیز از استادان او دانسته که ظاهراً نادرست است.

جاپلقی پس از تبحر یافتن در حدیث و رجال و فقه ، به خواهش پدرش به بروجرد بازگشت و به تدریس و افتا پرداخت.

شاگردان بسیاری در حوزه درس او در بروجرد، پرورش یافتند و گفته‌اند که بیش از یک صد تن از آنان به درجه اجتهاد رسیدند.

شاگردان

دو فرزند او (سیدعلی اکبر و سیدعلی اصغر)، سیدحسین بروجردی (صاحب نخبه المقال )، میرزا عبدالمحمد کرمانشاهی و حسین علی تویسرکانی (متوفی 1286) از شاگردان او بودند.

[18] علی اصغربن محمدشفیع جاپلقی بروجردی، طرائف المقال فی معرفه طبقات الرجال، ج1، ص12ـ13، چاپ مهدی رجایی، قم 1410.

[19] غلامرضا مولانا بروجردی، تاریخ بروجرد، ج2، ص415ـ422، تهران: صدر، (بی تا).

[20] محمدمهدی موسوی اصفهانی، احسن الودیعه، ج1، ص43ـ50، او، تتمیم روضات الجنات، بغداد (1348).

برخی از آنان، از جمله فرزندانش و شیخ عبدالحسین تهرانی ملقب به شیخ العراقین ، از او اجازه روایت گرفتند.

[21] عباس قمی، فوائدالرضویه، ج2، ص541، زندگانی علمای مذهب شیعه، تهران (1327 ش).

[22] امین، ج9، ص365.

وی به مرافعات مردم نیز رسیدگی می‌کرد.

[23] علی اصغربن محمدشفیع جاپلقی بروجردی، طرائف المقال فی معرفه طبقات الرجال، ج1، ص12ـ13، چاپ مهدی رجایی، قم 1410.

وفات

جاپلقی در 1280 در بروجرد از دنیا رفت.

مقبره او در امامزاده قاسم در نزدیکی بروجرد است.

[24] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ج1، ص625ـ626، الکرام البرره، مشهد 1404.

[25] علی اصغربن محمدشفیع جاپلقی بروجردی، طرائف المقال فی معرفه طبقات الرجال، ج1، ص13، چاپ مهدی رجایی، قم 1410.

آثار مهم جاپلقی

الاصول الکربلائیه، در اصول فقه ، که تقریرات درس استادش شریف العلماست و پس از جاپلقی، فرزندش سیدعلی اکبر با افزودن مباحث لغوی، آن را القواعدالشریفیه فی القواعد الاصولیه نامید که در 1280 در تهران چاپ شد

[26] محمدحسن بن علی اعتمادالسلطنه، المآثر و الا´ثار، ج1، ص201، در چهل سال تاریخ ایران، چاپ ایرج افشار، ج 1، تهران: اساطیر، 1363 ش.

[27] امین، ج9، ص365.

[28] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج2، ص211، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت 1403/1983.

[29] غلامرضا مولانا بروجردی، تاریخ بروجرد، ج2، ص424، تهران: صدر، (بی تا).

شرح بخش تجارتِ الروضه البَهیَّه اثر شهیدثانی ؛ حاشیه ای فارسی بر مناسک حج اثر سیدمحمدباقر شَفْتی؛ حاشیه بر ریاض المسائل؛ مرشدالعوام (رساله ای در نماز به فارسی )؛ مناهج الاحکام فی مسائل الحلال والحرام در عبادات؛ الرساله الرضاعیه و الرساله الصومیه 

[30] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج11، ص191، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت 1403/1983.

[31] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج11، ص206، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت 1403/1983.

[32] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج20، ص307، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت 1403/1983.

[33] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج22، ص341، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت 1403/1983.

[34] محمدمهدی موسوی اصفهانی، احسن الودیعه، ج1، ص41ـ42، او، تتمیم روضات الجنات، بغداد (1348).

الروضهالبَهیَّه فی الطُرُقِ الشفیعیه (یا فی الاجازه الشفیعیه) مشتمل بر شرح حال برخی علما که در واقع اجازه او به دو فرزندش است و به سبک لؤلؤه البحرین ِ محدّثِ بَحرانی (بحرانی، یوسف) تألیف شده است.

این کتاب در 1280 در تهران چاپ شد

[35] عباس قمی، فوائدالرضویه، ج2، ص541، زندگانی علمای مذهب شیعه، تهران (1327 ش).

[36] محمدمهدی بن محمدعلی کشمیری، تکمله نجوم السماء، ج1، ص196، قم (1397).

[37] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج10، ص119، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت 1403/1983.

[38] محمدمهدی موسوی اصفهانی، احسن الودیعه، ج1، ص41، او، تتمیم روضات الجنات، بغداد (1348).

و برخی

[39] محمدعلی حبیب آبادی، مکارم الا´ثار در احوال رجال دو قرن 13 و 14 هجری، ج7، ص2339، ج 7، اصفهان 1374 ش.

آن را همان لؤلؤه البحرین دانسته‌اند که مطالب اندکی به آن افزوده شده است.

فرزندان جاپلقی

سیدعلی اکبر

سال ولادت بزرگ ‌ترین فرزند جاپلقی، سیدعلی اکبر ملقب به آقا کوچک، معلوم نیست.

وی نزد پدرش و ابوالقاسم تُستَری به تحصیل پرداخت.

از پدرش اجازه روایت گرفت و در زمان حیات او به درجه اجتهاد رسید و مشغول تدریس شد.

[40] علی اصغربن محمدشفیع جاپلقی بروجردی، طرائف المقال فی معرفه طبقات الرجال، ج1، ص51، چاپ مهدی رجایی، قم 1410.

[41] علی اصغربن محمدشفیع جاپلقی بروجردی، طرائف المقال فی معرفه طبقات الرجال، ج1، صص 14ـ16، چاپ مهدی رجایی، قم 1410.

سیدعلی اکبر در 1279

[42] محمدمهدی موسوی اصفهانی، احسن الودیعه، ج1، ص41، او، تتمیم روضات الجنات، بغداد (1348).

یا 1282

[43] امین، ج7، ص349.

[44] محمدعلی حبیب آبادی، مکارم الا´ثار در احوال رجال دو قرن 13 و 14 هجری، ج7، ص2483، ج 7، اصفهان 1374 ش.

درگذشت.

او رساله ای اصولی در باره استصحاب دارد که تقریرات درس پدرش است و به ضمیمه القواعدالشریفیه در 1280 چاپ شده است.

[45] غلامرضا مولانا بروجردی، تاریخ بروجرد، ج2، ص423، تهران: صدر، (بی تا).

[46] فهرست کتابخانه آستان قدس رضوی، ج 6، ج6، ص136، مشهد: آستان قدس رضوی، 1344 ش.

سیدعلی اصغر

فرزند دیگر جاپلقی، سیدعلی اصغر، فقیه و رجالی قرن سیزدهم و چهاردهم، در جاپلق به دنیا آمد.

سال تولد او نیز دانسته نیست.

سیدعلی اصغر در بروجرد نزد استادانی چون جُرفادِقانی، میرزاعبدالمحمد کرمانشاهی و ابوالقاسم تستری به تحصیل ادبیات پرداخت.

[47] علی اصغربن محمدشفیع جاپلقی بروجردی، طرائف المقال فی معرفه طبقات الرجال، ج1، ص17ـ 18، چاپ مهدی رجایی، قم 1410.

[48] غلامرضا مولانا بروجردی، تاریخ بروجرد، ج2، ص433، تهران: صدر، (بی تا).

از استادان او در فقه و اصول ، پدرش، برادرش سیدعلی اکبر، شیخ مرتضی انصاری (متوفی 1281)، حاج میرزامحمود طباطبایی (متوفی 1310) و شیخ مهدی کاشف الغطاء (متوفی 1289) بودند.

وی به فراگیری علم درایه و رجال نیز پرداخت و به طرق مذکور در الروضه البهیّه ، اثر پدرش، روایت کرد.

وی در 1313 ش درگذشت و در حرم حضرت معصومه سلام اللّه علیها در قم دفن شد.

[49] علی اصغربن محمدشفیع جاپلقی بروجردی، طرائف المقال فی معرفه طبقات الرجال، ج1، ص16ـ19، چاپ مهدی رجایی، قم 1410.

[50] غلامرضا مولانا بروجردی، تاریخ بروجرد، ج2، ص433، تهران: صدر، (بی تا).

آثار سیدعلی اصغر جاپلقی

الجامع للمقاصد، که در آن به مقایسه و مقارنه دو کتاب اصولیِ قوانین و فصول پرداخته و به نام محاکمه ـ محاکمه نیز معروف است؛ کتاب الحج؛ شرح زبده الاصول ؛ رساله ای در باره حجیت ظن و استصحاب ؛ مباحث الادله العقلیه در اصول فقه ؛ و دو اثر در باره شرح حال و طبقات علما و محدّثان به نامهای طرائف المَقال فی معرفه طبقات الرجال، و طبقات الرواه.

طرائف المَقال از مقدمه، ده باب و خاتمه تشکیل شده است.

در مقدمه، تعریف علم رجال و درایه و رموز مورد استفاده در کتاب آمده است.

در باب نخست، که بخش اعظم کتاب را در بر می گیرد، طبقات علما و

شماره پشتیبانی برای ارسال اس ام اس : 09054791747