ارائه‌ی پاورپوینت تليدبن سليمان محاربي – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل پاورپوینت تليدبن سليمان محاربي شامل 50 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل پاورپوینت تليدبن سليمان محاربي:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل پاورپوینت تليدبن سليمان محاربي به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای پاورپوینت تليدبن سليمان محاربي به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای پاورپوینت تليدبن سليمان محاربي با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل پاورپوینت تليدبن سليمان محاربي با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی پاورپوینت تليدبن سليمان محاربي با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل پاورپوینت تليدبن سليمان محاربي را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

---

بخشی از متن پاورپوینت تليدبن سليمان محاربي :

تلید بن سلیمان محاربی‌کوفی

تَلیدبن سلیمان محاربی کوفی، محدّث و راوی شیعی، مکنّا به ابوادریس از اصحاب امام صادق علیه‌السلام می‌باشد.

فهرست مندرجات

1 – کنیه و لقب
2 – حیات
3 – آثار
4 – شاگردان
5 – اساتید
6 – وثاقت تلید در منابع اهل سنت
7 – وثاقت تلید در منابع شیعه
8 – فهرست منابع
9 – پانویس
10 – منبع

کنیه و لقب

کنیه تلید ابوادریس است و در برخی منابع، کنیه وی ابوسلیمان و لقبش اعرج آمده است

[1] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرّجال، ج4، ص320ـ321، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت 1403/ 1983.

[2] ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج8، ص239، چاپ محمد عبدالرحمان مرعشلی، بیروت 1415ـ1416/ 1995ـ1996.

حیات

سال تولد تلید دانسته نیست و وفاتش را به اختلاف در سال 190 یا بعد از آن و به احتمالِ کمتر، سال170 ذکر کرده‌اند.

[3] ابن حجر عسقلانی، تقریب التهذیب، ج1، ص112، چاپ عبدالوهاب عبداللطیف، بیروت (1380).

[4] امین، اعیان الشیعه، ج3، ص636.

آثار

به گفته نجاشی

[5] احمدبن علی نجاشی، رجال النجاشی، ج1، ص287، چاپ محمدجواد نائینی، بیروت 1408/ 1988.

تلید کتابی داشته است که گروهی از آن حدیث نقل کرده‌اند، به نوشته خطیب بغدادی

[6] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج7، ص136، چاپ مصطفی عبدالقادر، بیروت 1417/1997.

وی مدتی در بغداد به روایت حدیث اشتغال داشته است.

شاگردان

در منابع رجالی شیعه صریحاً از استادان و شاگردان وی نامی به میان نیامده است، ولی به موجب برخی اسناد، از جمله سلسله سند نجاشی به تلید، می توان حسین بن محمد بن علی اَزْدی را از جمله راویان حدیث از تلید دانست

[7] احمدبن علی نجاشی، رجال النجاشی، ج1، ص287، چاپ محمدجواد نائینی، بیروت 1408/ 1988.

[8] علی نمازی شاهرودی، مستدرکات علم الرّجال، ج2، ص65، تهران 1412ـ1415.

از دیگر راویانی که از تلید حدیث نقل، و مؤلفان اهل سنّت از آن‌ها یاد کرده‌اند، می توان احمدبن حاتِم طویل، احمدبن حنبل، اسحاق بن موسی انصاری، و عبدالرحمان بن صالح ازدی را نام برد.

اساتید

از مشایخ حدیث او ابوالجحّاف، اعمش، جابربن عبداللّه انصاری، حمزه بن حبیب زیّات را بر شمرده‌اند

[9] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج7، ص136ـ137، چاپ مصطفی عبدالقادر، بیروت 1417/1997.

[10] علی نمازی شاهرودی، مستدرکات علم الرّجال، ج2، ص65، تهران 1412ـ1415.

[11] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرّجال، ج4، ص321، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت 1403/ 1983.

[12] ابن حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج1، ص448، بیروت 1404/ 1984.

وثاقت تلید در منابع اهل سنت

در باره وثاقت تلید در میان دانشمندان علم رجال اختلاف نظر بسیار است، نَسائی، حاکم نیشابوری، دارقُطنی، ابوداوود و برخی دیگر به شیعه بودن او اشاره کرده و وی را غیرموثق شمرده‌اند و گاه با نسبت‌ها و تعابیر تندی همچون رافضی، خبیث و کذاب او را نکوهیده‌اند.

[13] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرّجال، ج4، ص321ـ323، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت 1403/ 1983.

[14] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج7، ص137ـ 138، چاپ مصطفی عبدالقادر، بیروت 1417/1997.

[15] ابن حجر عسقلانی، تقریب التهذیب، ج1، ص448، چاپ عبدالوهاب عبداللطیف، بیروت (1380).

[16] محمدبن احمد ذهبی، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ج1، ص358، چاپ علی محمد بجاوی، قاهره 1963ـ1964، چاپ افست بیروت.

با این حال، بر اساس سخنی که از احمدبن حنبل نقل شده، ظاهراً او شیعه بودن تلید را موجب ضعف نمی‌دانسته و از او حدیث نقل می‌کرده است، هر چند بنا بر نقل قول دیگری او را دروغگو خوانده است.

[17] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرّجال، ج4، ص321ـ323، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت 1403/ 1983.

از دیگر مستندات محدّثان اهل سنّت برای عدم وثاقت تلید، بدگویی وی نسبت به برخی خلفا و نقل احادیثی درباره فضائل اهل بیت علیهم‌السلام است

[18] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج7، ص137ـ 138، چاپ مصطفی عبدالقادر، بیروت 1417/1997.

[19] محمدبن احمد ذهبی، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ج1، ص358، چاپ علی محمد بجاوی، قاهره 1963ـ1964، چاپ افست بیروت.

[20] ابن حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج1، ص448، بیروت 1404/ 1984.

با اینهمه، احادیث تلید در برخی منابع مهم حدیث اهل سنّت آمده است، از جمله آثارِ احمدبن حنبل، ترمذی، حاکم نیشابوری و خطیب بغدادی .

[21] محمدعلی موحد ابطحی، تهذیب المقال فی تنقیح کتاب الرّجال للنجاشی، ج4، ص206ـ 208، قم 1412.

[22] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج7، ص137ـ 138، چاپ مصطفی عبدالقادر، بیروت 1417/1997.

[23] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرّجال، ج4، ص323، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت 1403/ 1983.

وثاقت تلید در منابع شیعه

هر چند درباره شیعه بودن تلید میان علمای شیعه و اهل سنّت اتفاق نظر وجود دارد، در منابع رجالی شیعه وثاقت، و حتی نام او، کمتر مطرح شده است، به گفته علامه حلّی

[24] حسن بن یوسف علامه حلّی، خلاصه الاقوال فی معرفه الرّجال، ج1، ص329، چاپ جواد قیومی، (قم) 1417.

از عالمان شیعی کسی در جرح یا تعدیل او سخنی ندارد، ولی ابن عُقده می‌گوید من از ابن نُمَیر شنیدم که می‌گفت : « ابوالجحّاف ثقه است، ولی اگر تلید از وی روایت کرده باشد بدان اعتماد نمی‌کنم»،

[25] محمدبن علی اردبیلی، جامع الرّواه و ازاحه الاشتباهات عن الطّرق و الاسناد، ج1، ص132، بیروت 1403/1983.

بر این اساس، علامه حلّی و برخی رجالیان شیعه نام تلید را در شمار راویان ضعیف یا مجهول آورده‌اند.

[26] حسن بن یوسف علامه حلّی، خلاصه الاقوال فی معرفه الرّجال، ج1، ص329، چاپ جواد قیومی، (قم) 1417.

[27] عبدالنبی جزایری، حاوی الاقوال فی معرفه الرّجال، ج3، ص337، قم 1418.

ابن داوود حلّی

[28] ابن داوود حلّی، کتاب الرّجال، ج1، ص75، چاپ جلال الدین محدث ارموی، تهران 1342 ش.

گفته ابن عقده را دالّ بر جرح و نفی وثاقت او ندانسته و احتمال داده که وی به سبب اشکالی تاریخی یا اسباب دیگر این احادیث را نمی‌پذیرفته است، ازینرو، ابن داوود نام وی را جزو توثیق شدگان آورده است.
برخی از محققان رجالی

[29] عبداللّه مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرّجال، ج1، بخش 2، ص185، چاپ سنگی نجف 1349ـ1352.

[30] خوئی، معجم رجال الشیعه، ج3، ص378.

اصل این استدلال را پذیرفته‌اند، اما گفته‌اند که با وجود صحت این استدلال وجهی برای اثبات وثاقت تلید وجود ندارد؛ نهایت این‌که جرح وی هم ثابت نمی‌شود و باید در این باره توقف کرد، بر این اساس، برخی رجالیان امامی از توثیق صریح تلید خودداری کرده‌اند

[31] خوئی، معجم رجال الشیعه، ج3، ص378.

[32] محمدتقی تستری، قاموس الرجال، ج2، ص255ـ256، تهران 1379ـ1391.

[33] عبدالنبی جزایری، حاوی الاقوال فی معرفه الرّجال، ج3، ص337، قم 1418

.
به گفته مامقانی

[34] عبداللّه مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرّجال، ج1، بخش 2، ص185، چاپ سنگی نجف 1349ـ1352.

صرف تشیع او دلالتی بر وثاقت ندارد، با اینهمه، برخی محققان وثاقت وی را بعید ندانسته‌اند، مجلسی

[35] محمدباقربن محمدتقی مجلسی، الوجیزه فی الرّجال، ج1، ص40، چاپ محمدکاظم رحمان ستایش، تهران 1378.

صریحاً او را « ممدوح » شمرده است.
وحید بهبهانی نیز ــ با توجه به این نکته که برخی مؤلفان اهل سنّت، از جمله ذهبی

[36] محمدبن احمد ذهبی، المغنی فی الضعفاء، ج1، ص118، چاپ نورالدین عتر، (حلب 1971).

وی را صرفاً به استناد شیعه بودنش ضعیف پنداشته‌اند و نیز با استناد به تعبیر نجاشی («یَرویه عَنْهُ جَماعَهٌ») که به جلالت قدر او اِشعار دارد ــ احتمال وثاقت تلید را تقویت کرده است و برخی این نظر را پذیرفته‌اند.

[37] عبداللّه مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرّجال، ج1، بخش 2، ص185ـ 186، چاپ سنگی نجف 1349ـ1352.

[38] محمدب

شماره پشتیبانی برای ارسال اس ام اس : 09054791747