پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني

ارائه‌ی پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني شامل 75 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

---

بخشی از متن پاورپوینت شرحي بر حديث «الدنيا مزرعه الاخره »از شهيد ثاني :

>

113

مقدمه

فقیه جلیل القدر و سخت کوش زین الدین بن علی بن احمد عاملی (911 965 ق)معروف به شهید ثانی از نوادر دوران و
مفاخر والامقام اسلام است.

او را باید دانشمندی متبحر در فقه، اصول، رجال، حدیث، تفسیر، ادبیات، کلام و…دانست.

محقق تستری در وصفش گفته:

او افضل متاخران و اکمل متبحران، نادره دوران و یادگار گذشتگان، مرجع امم وارشادگر به راه اقوم، مقتدای شیعه و نور
شریعت و شخصیتی است که بزرگواران ازشمارش فضایل و مزایایش ناتوانند…لطف پیدا و پنهان خدا، یار و مددکارش بود..
.

77 علامه سید محسن امین می نویسد:

کان عالما، فاضلا، جلیل القدر، رفیع المنزله، تقیا، ورعا، زاهدا، عابدا، حائزالصفات الکمال، متفردا منها بما لایشارکه فیه
غیره، مفخره من مفاخر الکون و حسنه من حسنات الزمان…

کان فقیها ماهرا فی الدرجه العلیا بین الفقهاء… .

مسافرت به حوزه ها وشهرهای دیگر و درک محضر عالمان آن زمان باعث تبحر و پختگی و تجارب شهید شد، به گونه ای
که به مبانی علمی سایر مذاهب کاملا آشنا بود و پیروان سایر مذاهب از درس او استفاده می کردند.

در طول پنجاه و پنج سال عمر پربار خویش، حدود هفتاد کتاب و رساله سودمندنوشت با آن که امنیت کافی نداشت و
بیش تر اوقات دچار خفا و اختفا بود.

برای آشنایی بیش تر با این فرزانه فروتن رجوع شود به: غایه المراد، ج 1 ، مقدمه مصحح، ص 295 315 ; منیه المرید،
تصحیح رضا مختاری، مقدمه مصحح ; مقابس الانوار،ص 15 ; اعیان الشیعه، ج 7 ، ص 144 148 ; الدر المنثور، ج 2 ، ص
189155 ;شهداء الفضیله، ص 137 ; روضات الجنات، ج 3 ، ص 383 ; الکواکب السائره، ج 2 ، ص 197194 ; الاعلام، ج 7 ،
ص 57 ; معجم المولفین، ج 10 ، ص 137 ; سیر اعلام النبلاء، ج 19 ، ص 36 ; میزان الاعتدال، ج 1 ، ص 112 ; لسان المیزان، ج
1 ، ص 202; کشف الظنون، ج 1 ، ص 195 ; معجم المطبوعات العربیه، ج 1 ، ص 578 ; ریاض العلماء، ج 5 ، ص 440 ; خاتمه
«مستدرک الوسائل »، ج 3 ، ص 426 ; الذریعه، ج 2، ص 410 ، ج 22 ، ص 30 ، ج 25 ، ص 119 ; احیاء الداثر، ص 91 ; کشکول
البحرانی،ج 1 ، ص 299 ; مرآت الکتب، ج 2 ، ص 76 78 ; مجله نور علم، شماره 27 ، ص 132127 ; مجله تراثنا، شماره 23 ،
ص 68 71 .

رساله حاضر

شهید در این رساله کوتاه به شرح حدیث مشهور نبوی «الدنیا مزرعه الاخره » پرداخته و با بیانی رسا و برداشت هایی زیبا، با
تشبیه جان انسان به زمین مزروعی، راه خودسازی، تربیت نفس، تحصیل کمالات معنوی و چه گونگی امیدواری به
رحمت پروردگار و راه تقرب را توضیح می دهد و در پایان، بخشی از ادعیه و آداب نماز رابه عنوان نمونه ای از بذر عبادات،
متذکر می گردد.

متن این رساله، پیش از این در مجله تراثنا، شماره 17 ، ص 229218 و ضمیمه سفینه النجاه اثر شیخ الاسلام مولی محمد
طاهر قمی ص 149 158 منتشر شده و درآینده در مجموعه «رسائل الشهید الثانی » ج 2، با مقابله با چند نسخه خطی
وتصحیح در مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، چاپ و منتشر خواهدشد.

ترجمه رساله شرح حدیث «الدنیا مزرعه الاخره »

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله حق حمده، والصلاه علی محمد نبیه و عبده و علی آله و صحبه و جنده والتابعین لهم باحسان من بعده و سلم
تسلیما.

شیعه و سنی در جوامع روایی از پیامبر گرامی اسلام(ص) ضمن رساترین پندهای بیدارگر روایت کرده اند: «الدنیا مزرعه
الاخره » از این رو، به دیده عبرت نگریستم و از روی بصیرت جویی اندیشیدم و بدین نتیجه رسیدم که «مزرعه »
نیازمنداست به بذری اصلاح شده، صاف از شائبه آمیختگی با زواید، پاک از آمیزه با هر چه موجب نابودی و ویرانی است;
بذری که متناسب و به جا و به هنگام باشد. پیشاپیش باید، هم شرایط فراهم و هم موانع دفع شود و هم چنان تا دوران درو،
این شرایطرعایت شود که اگر به یکی از آن ها خللی وارد شد، زراعت، فاسد می گردد.

بدیهی است تنها کشت این دنیا برای آخرت، کردار شایسته و دادوستد سودمند است وفصل آن، تمام عمرماست و حاصل
حبوبات و غلات آن، بهشت جاویدانی است که میوه هایش از هر عیب و آفتی، پاک، و آن جا از مشکل و ناگواری، هم و غم و
سرما و گرمامبراست، بهشت، سراسر شادمانی است بی غم، جاودانی است بی فنا و لذت بی درد، غنای بی فقر، کمال
بی کمبود، عزت بی ذلت و در یک سخن:هر خواستنی که انسان بهشتی اراده کند و هر خوبی که به ذهنش رسد، آن جا
مهیاست و هر چه از آن بیزار و گریزان باشد، آن جا نیست.

و از آن جا که بذر این زراعت، معارف و طاعات و کشتزارش دل انسان است وبرنامه های عبادی آدمی، شخم و آماده سازی
زمین برای کشت و آبیاری است، آن دلی که غرق در محبت و میل دنیاست، شوره زاری است که به علت آمیختگی با نمک،
قابل کشت وشایسته رستن نیست. قیامت، فصل درو است. نه خرمنی، بی کشت به دست آید و نه کشتی،بی بذر، و چنان
که بذر، در شوره زار نروید، ایمان و عمل، با دل آلوده، اخلاق نکوهیده و خبث سریره، سودی نبخشد.

[ سه گونه امید به احسان خدا]

برای خردمند که امید به پاداش الهی در آخرت دارد شایسته است که امیدواریش به اجر و ثواب خدا در آخرت را، با امید
کشاورزمقایسه کند; زیرا به همین معناست که پیامبر(ص) دنیا را مزرعه آخرت معرفی کرد.واقعا هر که زمین
حاصل خیزی مهیا کند و بذر نگندیده و کرم نخورده و مناسب در آن بپاشد و با آب شیرین سیراب و نیازمندی هایش را به
موقع برطرف کند، آن گاه علف هرزه ها و خار و خاشاک ها را از زمین برچیند، و آن گاه امیدوار لطف الهی باشد که آن را تا
هنگام درو از آفات و بلیات حفظ کند، امیدواریش کاملا به جا و مناسب است.و می توان آن را «رجا و امید» نامید، و در این
صورت از آن زراعت، گمان دستیابی به مقصد می رود و از آن بذر، امید محصول.

اما اگر کسی بذر را با تاخیر بکارد، یا در فراهم آوردن برخی اسباب و مقدمات کوتاهی کند و با این حال منتظر ثمره و
محصول سالم باشد، او را نیز می توان ازامیدواران شمرد، ولی بی گمان محصولاتش به اندازه محصولات شخص پیشین
نخواهد بود.

و اینک شخص سومی را فرض کنید که بذری شایسته تهیه نکرده یا آن را در شوره زارمی کارد یا زمینش چون چمن زار پر
از گیاه باشد، با این حال در انتظار درو وبرداشت محصول به سر برد. انتظار چنین کسی احمقانه است و امیدش کاذبانه،
چنین است حال عبد در مسایل معنوی; یعنی اگر در آغاز عمر، بذر معارف و اعمال صالح رابه هنگام، در زمین جانش
بپاشد و هماره به وسیله طاعات، آبیاریش کند و درپاک سازی دل و تهذیب نفس از خار و خاشاک صفات رذیله و اخلاق
ردیه که مانع رشدبذرهای فضیلت می شوند کوشا باشد و با این همه، جهت حفظ و رشد فضایل و ثبات قدم تا
ت برداشت بهره ها از خرمن دل، چشم به فضل الهی بدوزد، چنین انتظاری ستوده وهم طراز درجه سابقین و در شمار
پیشگامان است.

ولی اگر بذر معارف و اعمال صالح را در زمین جانش بیفشاند، لیکن در فراهم کردن بعضی از اسباب، اصلاح بذر یا آبیاری
و امثال آن به گونه ای کوتاهی کند که باعث تضعیف بذر گردد و آن گاه به امید خرمن خوب در فصل درو باشد و چشم
طمع به برکت وفضل خدا بدارد، به این امید که او رزاق ذوالقوه المتین است، درست است که چنین کسی را هم امیدوار
بنامند، لیکن رتبه اش نسبت به رتبه شخص سابق بسی پایین ترو امیدش ضعیف تر است. و اگر در زمین دل، اصلا چیزی
نکارد یا به آب طاعات سیرابش نسازد یا تهذیب نفس را رها کند تا خس و خار رذایل اخلاقی و زشتی ها و پستی ها،صفحه
دل را فرا گیرد و در طلب متاع دنیا فرو غلطد، و باز هم منتظر آمرزش و فضل الهی باشد، چنین رجایی، خود فریبی است
نه امیدی حقیقی و درست; و این همان کسی است که در قیامت که روز حسرت و ندامت و آه و افسوس است این آیه شریفه
را برزبان دارد:

یالیتنی قدمت لحیاتی × فیومئذ لایعذب عذابه احد × ولایوثق و ثاقه احد.

کاش برای زندگانی خود چیزی پیش فرستاده بودم. پس در آن روز هیچ کس چون عذاب کردن او، عذاب نکند و هیچ
کس چون در بند کشیدن او، در بند نکشد.

و در همین معنا سروده اند:

اذا انت لم تزرع و عاینت حاصدا
ندمت علی التفریط فی زمن البذر

: اگر بذری نکاشتی، وقتی دروکننده ای را در حال برداشت محصول دیدی، بر کوتاهی خویش در هنگام کاشت، افسوس
می خوری.

رسول مکرم اسلام(ص) می فرماید:

الاحمق من اتبع نفسه هواها، و تمنی علی الله.

یعنی، سبک مغز کسی است که پیرو خواسته های دل باشد و به لطف خدا دل بندد.

و خدای سبحان می فرماید:

فخلف من بعدهم خلف ورثوا الکتاب یاءخذون عرض هذا الادنی و یقولون سیغفرلنا.

: آن گاه بعد از آنان، جانشینانی وارث کتاب آسمانی شدند که متاع این دنیای پست را می گیرند و می گویند: «بخشیده
خواهیم شد».

حضرت امیرالمؤمنین(ع) هم در سخنی نغز، به ویژگی های سه گروه سابق اشاره می کند،آن جا که می فرماید:

ساع سریع نجا، و طالب بطی ء رجا، و مقصر فی النار هوی.

تلاش گران تیزرو،رستگارند و جست وجوگران کند کار، امید نجات دارند و آنان که کوتاهی می ورزند، درآتش سرازیر
خواهند شد.

[ اینک که بذر آخرت و کشتزار و… روشن شد، نماز را به عنوان نمونه ای از بذرعبادات بررسی می کنیم ] .

[ صفای دل ]

بدان! که آمادگی برای نماز با تحصیل طهارت و تهیه لباس مناسب ازآغاز وقت نماز، به سان مهیاسازی زمین است برای
بذرافشانی، و نماز اول وقت، کشت و زرع در اول موسم بارندگی است. وجود اخلاص و دلدادگی و حضور قلب و پالایش
نمازاز آلودگی خودپسندی و ریا و… ، به منزله بذرپاشی است در زمین خوب و پاکسازی آن از خس و خارهای مزاحم.
چنین شخصی، همان پیشتاز و پیشگام است که امیدش به برداشت غله فراوان و خرمن وافر، امیدی به جا و نیکو است.

اما قناعت به واجبات تنها، صرفا بذرپاشی است در زمین شخم زده نشده [ که اگربذرش، بهترین بذر هم باشد، محصولش
فراوان نخواهد شد ] .

آمیختن اخلاق فاسد و غفلت به انگیزه های عبادت، به منزله علف هرزه های مزاحم وموانعی چون خار و خاشاک های
زیانبار است; گرچه بذر، بهترین بذر هم باشد.

نماز در آخر وقت، به سان کشت در آخر فصل است که نسبت به زراعت های به هنگام،بازدهی کمی خواهد داشت. حال اگر
به این نارسایی ها، کم آبی و خرابی زمین هم اضافه شود، یک جا فاسد خواهد شد و انتظار نتیجه و امیدواری، بی معناست.
چه رسد به کسانی که بیکار نشسته و جز امید پوچ چیزی نکشته اند.

این بود سر اجمالی حدیث نبوی: «الدنیا مزرعه الاخره ».

بدان! که دستورهای خدا بر دو گونه است; واجبات و مستحبات، که واجبات اصل سرمایه و رکن تجارت است و مستحبات،
سود و نردبان ترقی به درجات بالاست. در حدیثی از پیامبر(ص) آمده است:

قال الله تعالی: «ما تقرب الی المتقربون بمثل اداء ما افترضت علیهم، ولایزال العبد یتقرب الی بالنوافل حتی احبه، فاذا
احببته کنت سمعه الذی یسمع به وبصره الذی یبصربه و لسانه الذی ینطق به ».

خدای تعالی می فرماید: تقرب جویان درگاهم، به چیزی همانند ادای فرایض، به درگاهم نزدیک نشوند و هماره بنده
بانافله ها و مستحبات به من نزدیک می شود تا آن جا که من او را دوست می دارم و آن گاه که دوستش داشتم، گوش و
چشم و زبان او خواهم بود که با آن ها می شنود و می بیندو سخن می گوید.

[ یعنی همه مجاری ادراکی و تحریکی او تحت ولایت خدا درآید و به یاری او ازلغزش ها مصون ماند ] .

ای جوینده! موفق به اجرای اوامر الهی نخواهی شد مگر با مراقبت و حسابرسی قلب و جوارحت در تمام لحظه ها، و
نفسهایت از بام تا شام، و بدان که واقعا خدای تعالی از باطن تو آگاه است و بر ظاهر و باطن تو اشراف دارد و قدرتش بر
تمام حالت ها ونگاه ها و گام ها و سایر حرکات و سکنات تو احاطه دارد. پس در جهان پیدا و پنهان،هیچ ساکنی، آرام و هیچ
متحرکی ناآرام نخواهد بود، جز با اراده و ا

شماره پشتیبانی برای ارسال اس ام اس : 09054791747