ارائه‌ی پاورپوینت هبه صبي – تجربه‌ای خاص و متمایز!

پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:

فایل پاورپوینت هبه صبي شامل 25 اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.

ویژگی‌های برجسته فایل پاورپوینت هبه صبي:

• طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل پاورپوینت هبه صبي به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
• سادگی در استفاده: اسلایدهای پاورپوینت هبه صبي به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آن‌ها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
• آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای پاورپوینت هبه صبي با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.

کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:

فایل پاورپوینت هبه صبي با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.

نکته مهم:

هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی پاورپوینت هبه صبي با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.

همین حالا فایل پاورپوینت هبه صبي را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!

---

بخشی از متن پاورپوینت هبه صبي :

هبه کودک

هبه عقدی است که به مقتضای آن فردی عین مال خود را رایگان به‌طور منجّز و بدون این که قصد قربت داشته باشد به دیگری تملیک می‌نماید.
طبق دیدگاه مشهور فقها هبه دادن توسط کودک ممیّز صحیح نیست، زیرا در واهب بلوغ شرط است و باید اهلیّت در تصرّف نسبت به اموال خود را داشته باشد و کودک این چنین نیست. اما در رابطه با قبول هبه توسط کودک باید گفت اگر با اذن ولی انجام شود بر طبق این نظر که تصرّفات کودک با اذن ولی صحیح است، قبول هبه وی نیز صحیح می‌باشد.

فهرست مندرجات

1 – تعریف لغوی
2 – تعریف اصطلاحی
3 – تعریف حقوقی
4 – هبه دادن کودک
5 – قبول هبه توسط کودک
6 – دیدگاه حقوق مدنی
7 – پانویس
8 – منبع

تعریف لغوی

هبه در لغت از «وَهَبَ یهَبُ» به معنی بخشش و تملیک بلاعوض است.

[1] ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج5، ص231.

تعریف اصطلاحی

در اصطلاح فقهی آن را به بخشش و تملیک مجانی و بلاعوض تعریف نموده‌اند. محقق حلی در این‌باره می‌نویسد: هبه عقدی است که به مقتضای آن فردی عین مال خود را رایگان به‌طور منجّز و بدون این که قصد قربت داشته باشد به‌دیگری تملیک می‌نماید.

[2] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج2، ص457.

عبارت برخی از فقها نیز نزدیک به‌همین مضمون می‌باشد.

[3] شهید اول، محمد بن جمال‌الدین، الدروس الشرعیّه، ج2، ص285.

[4] طباطبایی یزدی، سیدمحمدکاظم، تکمله العروه الوثقی، ج1، ص159.

[5] امام خمینی، سیدروح‌الله، تحریر الوسیله، ج2، ص61.

[6] اصفهانی، ابوالحسن، وسیله النجاه مع تعلیقات امام خمینی، ص523.

[7] سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذّب الاحکام، ج21، ص255.

باید دانست که هبه در اصطلاح فقهای امامیه در دو معنی بکار می‌رود.
الف: هبه به معنای عام و مقصود از آن تملیک مال بدون عوض می‌باشد. هبه در معنی مزبور مترادف با کلمه عطیه است و شامل هدیه، جایزه، نحله، صدقه و وقف می‌باشد.

[8] ر. ک:بحرانی، یوسف، الحدائق الناضره، ج22، ص296.

[9] طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج10، ص203-204.

ب: هبه به معنی خاص و آن عقدی است که به موجب آن یک نفر مالی را به دیگری به‌طور رایگانً تملیک می‌کند.

[10] شهید اول، محمد بن جمال‌الدین، الدروس الشرعیّه، ج2، ص285.

[11] امام خمینی، سیدروح‌الله، تحریر الوسیله، ج2، ص61.

[12] فاضل لنکرانی، محمد، تفصیل الشریعه کتاب المضاربه… و الهبه، ص469.

تعریف حقوقی

ماده 795 قانون مدنی نیز هبه را همین‌گونه تعریف کرده است. به هر صورت تملیک کننده را «واهب» طرف دیگر که به او بخشش می‌شود را «متّهب» و مالی را که مورد هبه قرار می‌گیرد را «عین موهوبه» نامند.

هبه دادن کودک

آیا کودک ممیّز می‌تواند واهب باشد و مال خود را به دیگری ببخشد؟ در این‌باره دو دیدگاه مطرح است.
الف‌: شیخ طوسی

[13] طوسی، محمد بن حسن، النهایه، ص611.

[14] ابن براج، عبدالعزیز بن برّاج، المهذب، ج2، ص119.

و برخی دیگر از فقها آن را جایز دانسته‌اند. مستند این دیدگاه، بعضی از روایات است، مانند این که در حدیث موثّق، امام باقر (علیه‌السّلام) فرموده است: وقتی کودک ده ساله شد جایز است در اموال خود تصرّف کند … به این‌که صدقه دهد یا در امور معروف (خیر) و حق وصیّت نماید، این امور جایز است. قال: «اِذا اَتَی عَلَی الغُلامِ عَشرُ سِنِینَ فَاِنَّهُ یَجُوزُ لَهُ فِی‌مَالِهِ مَااعتَقَ اوْ تَصَدَّقَ اوْ اوصَی عَلی حَدِ مَعرُوفٍ و حَقٍّ فَهُوَ جَائِزٌ».

[15] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج19، ص362، باب 44 من ابواب احکام الوصایا، ح4.

و روایات دیگر.

[16] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج19، ص361-362 باب 44 من ابواب احکام الوصایا، ح 2-3.

[17] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج19، ص362-363 باب 44 من ابواب احکام الوصایا، ح 5-6.

[18] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل

شماره پشتیبانی برای ارسال اس ام اس : 09054791747